Οι ηγέτες του Ιράν καθ 'όλη την ιστορία

Μια Ισλαμική Θεοκρατία είναι η μορφή κυβέρνησης που εφαρμόζεται σήμερα στο Ιράν. Αυτή η κυβέρνηση είναι αυτή στην οποία τα θρησκευτικά πρόσωπα διατηρούν τα δικαιώματα της ηγεσίας, αντικαθιστώντας ακόμη και τη δύναμη των εκλεγμένων Προέδρων. Αυτή η μορφή κυβέρνησης άρχισε να ισχύει λίγο μετά την Ισλαμική Επανάσταση του Ιράν το 1979 και ήταν υπό την ηγεσία του Αγιατολάχ Χομεϊνί μέχρι το θάνατό του το 1989. Ο Ανώτατος ηγέτης του Ιράν είναι τώρα ο Αγιατολάχ Χαμενέι, ο οποίος ήταν πρώην φίλος και εμπιστευτικός του Χομεϊνί. Η έδρα της κυβέρνησης στο Ιράν βρίσκεται στην Τεχεράνη.

Abolhassan Banisadr

Ο Banisadr ήταν ενεργός στην αντιπολίτευση της κυβέρνησης του Shah στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και συνελήφθη σε διαδηλώσεις και αργότερα τραυματίστηκε στην αντιδημοκρατική αναταραχή του 1963. Ο τραυματίας Μπανισάντ έφυγε στη Γαλλία, όπου συναντήθηκε με τον Αγιατολάχ Χομεϊνί και αργότερα έγινε ένας από τους τους δύσκολους συμβούλους του. Επιστρέφοντας στο Ιράν το 1979 για να συμμετάσχει στην Ισλαμική Επανάσταση, ο Μπανισάντ ήταν φαινομενικά επιλεγμένος ως ο πρώτος Πρόεδρος του Ιράν λόγω των στενών δεσμών του με τον Χομεϊνί. Αν και ο Μπανισάντ εκλέχτηκε με 78, 9% των ψήφων στις εκλογές του Ιανουαρίου 1980, ο Χομεϊνί εξακολουθούσε να θεωρείται ο Ανώτατος ηγέτης του Ιράν και είχε την εξουσία να απολύσει τον Πρόεδρο, αν το θεώρησε κατάλληλο. Ο Μπανιζάντρ βρισκόταν στην εξουσία από τις 5 Φεβρουαρίου 1980 έως τις 20 Ιουνίου 1981, μέχρι να τεθεί υπό αμφισβήτηση στις 21 Ιουνίου 1981 από το κοινοβούλιο του. Η δίωξη του πρώτου Προέδρου οφειλόταν στην υποτιθέμενη υπονόμευση της Ισλαμικής Κληρικής εξουσίας στη χώρα. Ο Μπανιζάντρ κρυβόταν μετά από την εμφάνισή του πριν συνειδητοποιήσει γρήγορα ότι δεν ήταν πλέον ασφαλής στο Ιράν και τώρα ζει στη Γαλλία, φυλασσόμενο από την αστυνομία. Πριν από τη σύντομη προεδρία του, ο Μπανιστράρ κατείχε στο παρελθόν τις υπουργικές θέσεις της οικονομίας και των εξωτερικών υποθέσεων της χώρας, αντίστοιχα.

Μοχάμαντ-Αλί Ραγιέι

Ο Ρατζάι ήταν γνωστός ότι ζούσε χωρίς πολυτέλεια, ασκώντας έναν απλό τρόπο ζωής, στον οποίο ήταν πιστός μουσουλμάνος καθώς και δάσκαλος πριν από τη συμμετοχή του στην Ιρανική Ισλαμική Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του κυβερνήτη του Σάχη του Ιράν, ασχολήθηκε έντονα με τη δράση κατά του Σάχη και στη συνέχεια συνελήφθη τρεις φορές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου της ζωής του. Μετά την Ισλαμική Επανάσταση, ο Rajai κατείχε διάφορες υψηλόβαθμες κυβερνητικές θέσεις, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργού Παιδείας, μέλους της Ισλαμικής Συμβουλευτικής Συνέλευσης καθώς και πρωθυπουργού. Μετά την εκδίωξη του Banisad, ο Rajai ορίστηκε για τις προεδρικές εκλογές του 1981 (με την έγκριση του Ayatollah Khomeini) και κέρδισε 13 εκατομμύρια από 14, 3 εκατομμύρια ψήφους (91%). Επίσημα ορκισμένος ως πρόεδρος του Ιράν στις 2 Αυγούστου 1981, ο Rajai δολοφονήθηκε στις 30 Αυγούστου του ίδιου έτους. Σκοτώθηκε από μια βαλίτσα βαλίτσας τοποθετημένη στην αίθουσα συσκέψεων του, σκοτώνοντας επίσης τον πρωθυπουργό Bahonar και τρεις άλλους ανθρώπους. Ο Rajai ήταν ισχυρός πιστός στον ακόλουθο ιρανικό συνταγματικό νόμο, καθώς και στην ενσωμάτωση πτυχών του επαναστατικού Ισλάμ μέσα στις πολιτικές του, αυτό παραμένει η κληρονομιά του.

Ali Khamenei

Ο Χαμενεΐ ήταν βασικός αριθμός στην Ισλαμική Επανάσταση του Ιράν το 1979 και ως εκ τούτου ένας εμπιστευμένος εμπιστευτικός του Αγιατολάχ Χομεϊνί. Η εκλογή του Χαμενεϊ σημάδεψε την πρώτη φορά που ένας Ισλαμικός κληρικός είχε εκλεγεί στο αξίωμα του Προέδρου στο Ιράν. Η πρώτη του προεδρική ομιλία ήταν ένα σημάδι των μελλοντικών ζητημάτων, με τον Χαμενεΐ να ισχυρίζεται ότι θα εξαλείψει την απόκλιση (από το Ισλάμ), τον φιλελευθερισμό και τον πολιτισμό που επηρεάζεται από την Αμερική, καθώς και τα πολιτικά ιδανικά. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ανέπτυξε στενούς δεσμούς με τους Ιρανούς Επαναστατικούς Φρουρούς και κάθε ένδειξη αντι-κυβερνητικής δραστηριότητας αντιμετωπίστηκε ταχέως και σκληρά. Αφού η υγεία του Αγιατολάχ Χομεϊνί είχε μειωθεί σημαντικά στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και κατά συνέπεια πέθανε, ο Χαμενήι εξελέγη ως Ανώτατος ηγέτης του Ιράν. Πριν από το θάνατό του, ο Αγιατολάχ Χομεϊνί είχε σκεφτεί τον Αλί Χαμενήι ως μεγάλο διάδοχο λόγω της τεράστιας ισλαμικής γνώσης και της προσπάθειάς του να απορροφήσει πολλές Ισλαμικές διδασκαλίες. Εκλέχτηκε ως ο νέος ανώτατος ηγέτης του Ιράν από την Ιρανική Συνέλευση Εμπειρογνωμόνων, ο Χαμενεί είχε αρχικά αντιταχθεί και διαμαρτυρήθηκε εναντίον του να πάρει τη θέση του. Μετά από πολυάριθμες συναντήσεις με ανώτερους ισλαμιστές εμπειρογνώμονες στο Ιράν, ο Χαμενεΐ αποδέχτηκε τη θέση του Ανώτατου ηγέτη του Ιράν και εξακολουθεί να κατέχει τη θέση αυτή μέχρι σήμερα. Η κληρονομιά της ηγεσίας είναι μια από τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις αντι-γυναίκες και μια απομονωτική πολιτική που επικεντρώνεται στο να γίνει το Ιράν αυτοδύναμο όσον αφορά την τεχνολογία, την επιστήμη και, σε κάποιο βαθμό, την οικονομία.

Akbar Hashemi Rafsanjani

Κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ (1980-1988), ο Rafsanjani ήταν αρχηγός του ιρανικού στρατού. Ήταν επίσης γνωστός ως σημαντικός πολιτικός καθώς και σημαντικός συγγραφέας στη χώρα πριν γίνει πρόεδρος το 1989. Μετά το θάνατο του Αγιατολάχ Χομεϊνί και την άνοδο του Χαμενεΐ στη θέση του Ανώτατου ηγέτη του Ιράν (όπου ο Rafsanjani διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο), ο Rafsanjani επέλεξε να ανταγωνιστεί στις προεδρικές εκλογές του 1989. Η Rafsanjani υποστηρίζει τη θέση της ελεύθερης αγοράς στην εγχώρια αγορά καθώς και την ιδιωτικοποίηση κρατικών περιουσιακών στοιχείων όπως οι πετρελαϊκές εταιρείες. Ήταν επίσης γνωστός για μια μέτρια πολιτική θέση σε διεθνές επίπεδο (επιθυμεί το Ιράν να αποφύγει τη σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής) σε σύγκριση με άλλους προεδρεύοντες του Ιράν. Ο Rafsanjani ήταν δημοφιλής στους μεσαίους και ανώτερους Ιρανούς, οι οικονομικές του πολιτικές και η απελευθέρωσή του όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και η ανασυγκρότηση του Ιράν μετά τον πόλεμο έγινε η κληρονομιά του στο πλαίσιο της βάσης στήριξης του. Ωστόσο, αυτές οι μεταρρυθμίσεις απέτυχαν να φτάσουν σε όλο το Ιράν, το οποίο άφησε τους αγρότες, την εργατική τάξη δυσαρεστημένους με τον Rafsanjani και δεν ήταν δημοφιλής σε αυτόν τον τύπο ψηφοφόρων. Μετά την Προεδρία, ο Rafsanjani ήταν μέλος της Ιρανικής Συνέλευσης Εμπειρογνωμόνων καθώς και εξέχων δημόσιος ομιλητής.

Μοχάμεντ Χατάμι

Ο Khatami ήταν γνωστός θεολόγος της Σιιγής στο Ιράν πριν από την εκλογή του. Υπήρξε επίσης Υπουργός Πολιτισμού του Ιράν από το 1982 έως το 1992. Ο Khatami είναι επίσης Πολιτικός Φιλόσοφος και έχει διδάξει πολλές φορές σχετικά με την παρακμή της Μουσουλμανικής Πολιτικής Φιλοσοφίας, συχνά αντλώντας από τον Αριστοτέλη. Ο Χατάμι έτρεξε για Πρόεδρο σε μια μεταρρυθμιστική ατζέντα που σήμαινε ότι θα υπερασπίστηκε το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία, καθώς και υπόσχεται να δώσει σε κάθε Ιράν την εξουσία να έχει επιρροή στις πολιτικές αποφάσεις του Ιράν. Μόλις εκλεγεί, ο Khatami συνέχισε τις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζει το Rafsanjani, γεγονός που είχε θετικό αντίκτυπο στην οικονομία και την ανεργία. Ως Πρόεδρος, ο Khatami συνέχισε επίσης τον διάλογο μεταξύ Ιράν και ξένων χωρών, συνάντηση με πολλούς βασικούς παράγοντες όπως ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β, ο Ζακ Σιράκ, ο Ουγκό Τσάβες και ο Βλαντιμίρ Πούτιν για να αναφέρουμε μερικά.

Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ

Ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ ήταν μηχανικός και δάσκαλος που φάνηκε από φτωχό υπόβαθρο. Η συγκρατημένη ζωή του, ενώ μεγάλωσε, είχε σίγουρα κάποια επίδραση σε αυτόν, καθώς ο Αχμαντινετζάντ ήθελε να συνεχίσει να ζει στο βασικό του οικογενειακό σπίτι της Τεχεράνης μετά την εκλογή του Προέδρου. Οι λόγοι ασφαλείας δεν επέτρεψαν αυτό να συμβεί. Κατά τη διάρκεια της θητείας του Προέδρου, ο Αχμαντινετζάντ δεν ήταν γνωστός σε όλη τη χώρα, παρόλο που ήταν δήμαρχος της πρωτεύουσας Τεχεράνη για δύο χρόνια. Πολλοί Ιρανοί βλέπουν τον Αχμαντινετζάντ ως κάποιο είδος προστατευόμενου του Αγιατολάχ Χαμενεΐ, του οποίου το χέρι Αχμαντινετζάντ φιλούσε τα εγκαίνια για να δείξει την πίστη του. Ο Αχμαντινετζάντ θεωρείται αμφιλεγόμενος αριθμός τόσο σε διεθνές όσο και σε τοπικό επίπεδο. Αυτό οφείλεται σε αμφιλεγόμενες πολιτικές που αφορούν την ιρανική οικονομία, την πυρηνική ενέργεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Αχμαντινετζάντ έχει επίσης επικριθεί για την εχθρότητά του έναντι άλλων εθνών όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ, καθώς και άλλα αραβικά έθνη στην περιοχή.

Χασάν Ρουχάνι

Ο Ρουχάνι είναι ο σημερινός Πρόεδρος του Ιράν και έχει επίσης εμπειρία ως ακτιβιστής κατά του Σάχ, δικηγόρος, ακαδημαϊκός και μέλος της Συνέλευσης Εμπειρογνωμόνων, καθώς και ως πρώην διπλωμάτης του Ιράν. Οι πρώην πρόεδροι Rafsanjani και Khatami υποστήριξαν πλήρως την Rouhani, καθώς οι πολιτικές του αντικατόπτριζαν τα προγράμματα ελευθέρωσης που είχαν προσπαθήσει να επιτύχουν. Το 2013, μετά την εκλογή του ως Προέδρου, ο Ρουχάι παρουσιάστηκε στους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους του περιοδικού TIME στον κόσμο. Ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του μέχρι στιγμής ήταν ενδιαφέρονς, προσπάθησε να προσεγγίσει σε πολλές χώρες που δεν έχει σχέσεις με το Ιράν, είναι μια προσπάθεια να αποκατασταθούν ορισμένες πτυχές συνεργασίας και διαφάνειας. Ο Ρουχάνι επίσης ενθαρρύνει τις προσωπικές ελευθερίες και την ελεύθερη πρόσβαση στις πληροφορίες στο εσωτερικό, προσπαθώντας να ανοίξει το ιρανικό διαδίκτυο σε όλους τους πολίτες. Έχει βελτιώσει κάπως τα δικαιώματα των γυναικών στο Ιράν, καθώς και τις διπλωματικές σχέσεις με άλλες χώρες.

Πρόεδροι της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν

Πρόεδροι του Ιράν	Ώρα στο γραφείο
Abolhassan Banisadr	1980-1981
Μοχάμαντ-Αλί Ραγιέι	1981
Ali Khamenei	1981-1989
Akbar Hashemi Rafsanjani	1989-1997
Μοχάμεντ Χατάμι	1997-2005
Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ	2005-2013
Χασάν Ρουχάνι ( Περίπου )	2013-Παρούσα