Οι κύριες αιτίες του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου
Ο Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος του 20ού αιώνα που έλαβε χώρα μεταξύ 28 Ιουλίου 1914 και 11 Νοεμβρίου 1918.
Οι αιτίες του πολέμου είναι περίπλοκες. Αν και η Γερμανία κατηγορήθηκε για την έναρξη του πολέμου, ορισμένοι ιστορικοί υποστηρίζουν τη συλλογική ευθύνη μεταξύ των αντιμαχόμενων κομμάτων. Οι κύριες βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες αιτίες του πολέμου περιγράφονται παρακάτω.
Βραχυπρόθεσμες αιτίες
Φόρτωση του Φράνιντλαντ
Την Κυριακή 28 Ιουνίου 1914, ο Αρχιεπίσκοπος Franz Ferdinand δολοφονήθηκε στο Σεράγεβο της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης από τον Γαυρίλο Πριν, 19 ετών, γιουγκοσλάβικο εθνικιστή και μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης που ονομάζεται Μαύρο χέρι. Το κίνητρο πίσω από την επίθεση ήταν να απομακρυνθεί από την αυστρο-ουγγρική κατοχή των βαλκανικών κρατών προκειμένου να σχηματιστεί μια ενωμένη Γιουγκοσλαβία.
Ο Γαυρίλο Πρέι συλλαμβάνεται στο Σεράγεβο.
Μετά την επίθεση, η Αυστρία-Ουγγαρία έδωσε την ευθύνη στη Σερβία και κήρυξε πόλεμο. Ωστόσο, η Αυστρία-Ουγγαρία δεν το έκανε μόνη της - γνώριζαν ότι έπρεπε να αναζητήσουν βοήθεια από τον σύμμαχό τους, τη Γερμανία.
Ανίκανοι να φροντίσουν τον εαυτό τους, η Σερβία γύρισε στη Ρωσία για βοήθεια. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, η Γερμανία κήρυξε πόλεμο στη Ρωσία. Η Γερμανία είδε επίσης αυτή τη φορά ως μια ευκαιρία να ξεσπάσει τελικά αυτό που ονόμασαν το σχέδιο Schlieffen . Το Σχέδιο Schlieffen αναφέρεται στα σχέδια της Γερμανίας να εισβάλει στο Βέλγιο και τη Γαλλία προκειμένου να συγκεντρώσει στρατιώτες και με τη σειρά τους να βελτιώσουν τις πιθανότητές τους να κερδίσουν έναν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας. Την εποχή εκείνη, η Γερμανία δεν είχε στρατό που να βρίσκεται κοντά στο μέγεθος των Ρώσων ομολόγων τους. Εντούτοις, στο τέλος το σχέδιο χτύπησε, όταν η Μεγάλη Βρετανία έφερε τα στρατεύματά της για να προστατεύσει το ουδέτερο Βέλγιο, το οποίο προκάλεσε μια καταστροφική σύγκρουση μεταξύ της Βρετανίας και της Γερμανίας.
Λόγω των παραπάνω γεγονότων, η δολοφονία του Φραντ Φερντίνταν θεωρείται γενικά ως ο κύριος καταλύτης για τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί άλλοι λόγοι για τους οποίους ξέσπασε ο πόλεμος, μερικοί από τους οποίους είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν.
Μακροπρόθεσμες αιτίες
Οι μακροπρόθεσμες αιτίες του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου μπορούν να θυμούνται χρησιμοποιώντας ένα απλό ακρωνύμιο: ΚΥΡΙΟ
Μ: Μιλιταρισμός
Ο 20ος αιώνας σημείωσε μεγάλη αύξηση στην εκπαίδευση στρατού και τον εξοπλισμό. Οι περισσότερες από τις χώρες της Ευρώπης προσπάθησαν να αυξήσουν τη στρατιωτική τους δύναμη και τα αποθέματά τους με τη στρατολόγηση νέων στο στρατό και την εκπαίδευση περισσότερων στρατιωτών. Οι χώρες ανέπτυξαν νέα και πιο ικανά όπλα, όπου ο καθένας ανταγωνίζεται να ξεπεράσει ο ένας τον άλλον. Ο αγώνας των εξοπλισμών συνδέεται με την εμφάνιση του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Μέχρι τη στιγμή του πολέμου, οι χώρες είχαν συγκεντρώσει σωρούς από όπλα και άλλα στρατιωτικά μέσα, υποδεικνύοντας ότι οι χώρες ήταν έτοιμες για μεγαλύτερο πόλεμο.
Α: Συμμαχίες
Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, οι χώρες της Ευρώπης δημιούργησαν αμοιβαίες αμυντικές συμμαχίες, οι οποίες θα απαιτούσαν από τα συμμετέχοντα μέρη να υποστηρίξουν ένα από τα μέλη εάν συμμετείχαν σε πόλεμο. Σε περίπτωση επιθέσεων εναντίον ενός μέλους, οι συμμαχίες θα ανέλθουν στην υπεράσπισή τους. Οι συμμαχίες που σχηματίστηκαν πριν από τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο περιλαμβάνουν τη συμμαχία μεταξύ Ρωσίας, Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας που ονομάζεται Triple Entente και η συμμαχία Αυστρίας-Ουγγαρίας, Ιταλίας και Γερμανίας, που ονομάζεται Triple Alliance . Ο πόλεμος ξεκίνησε αφού η Αυστρία-Ουγγαρία κήρυξε πόλεμο στη Σερβία Η Ρωσία υπερασπίστηκε τη Σερβία και τη Γερμανία για υπεράσπιση της Αυστρίας-Ουγγαρίας, η οποία τράβηξε τη Βρετανία και τη Γαλλία στον πόλεμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιταλία και η Ιαπωνία προσχώρησαν αργότερα στον πόλεμο.
Χάρτης που δείχνει συμμαχίες του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Εγώ: ο ιμπεριαλισμός
Ο ιμπεριαλισμός είναι η επέκταση της εξουσίας της κυβέρνησης μέσω της κατάκτησης νέων εδαφών. Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις του 19ου αιώνα είχαν καταλάβει εδάφη στην Ασία και την Αφρική. Οι Βρετανοί και οι Γάλλοι είχαν τις μεγαλύτερες περιοχές. Η Γερμανία είχε πολύ λίγες περιοχές, καθώς ασχολήθηκε με πολιτικά προβλήματα στο σπίτι και είχε προστεθεί πολύ αργότερα στον αγώνα για αποικίες. Ο αγώνας οδήγησε σε συγκρούσεις και αυξήθηκαν οι εντάσεις μεταξύ των δυνάμεων. Όταν άρχισε ο πόλεμος μεταξύ της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας και της Σερβίας, οι αποικίες στρατολόγησαν τους υπηκόους τους σε πόλεμο, αντλώντας ολόκληρο τον κόσμο σε πόλεμο.
Ν: Εθνικισμός
Ο εθνικισμός είναι μια πολιτική ιδεολογία όπου τα άτομα εντοπίζονται με μια συγκεκριμένη εθνική ταυτότητα. Στην Ευρώπη, διάφορες ομάδες χαρακτηρίστηκαν ως μέλη μιας συγκεκριμένης εθνικής οντότητας, η καθεμία προσπαθώντας να αποδείξει την κυριαρχία της έναντι του άλλου. Ο εθνικισμός αύξησε την επιθυμία για μεγάλες οικονομικές δυνάμεις να καθιερωθούν ως οικονομικές και στρατιωτικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Αυτό οδήγησε σε αντιπαλίες μεταξύ εθνοτικών κοινοτήτων όπως οι Σλάβοι και οι Γερμανοί. Οι Σλάβοι αναγνωρίστηκαν ως Σέρβοι, όχι Αυστριακοί-Ούγγροι που οδήγησαν σε σύγκρουση που αργότερα εξελίχθηκε σε παγκόσμιο πόλεμο.
Συνέπειες του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου
Η υπογραφή της συνθήκης των Βερσαλλιών το 1919 είδε το τέλος του πολέμου. Ωστόσο, οι μόνιμες επιπτώσεις του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου άλλαξαν τον κόσμο για πάντα. Όχι μόνο ο πόλεμος προκάλεσε το τέλος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, αλλά και η Ρωσική Αυτοκρατορία, η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η Γερμανική Αυτοκρατορία. Πολλές χώρες έχασαν έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπινων ατυχημάτων. Εκτιμάται ότι ένα εκπληκτικό 37 εκατομμύριο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ως αποτέλεσμα του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Παρόλο που η ειρήνη έφερε μαζί του το "Roaring 20s", δεν έφτασαν ακόμα αντιμέτωποι με τον κόσμο. Στα χρόνια που ακολούθησαν τον πόλεμο, θα αισθανόταν η χειρότερη οικονομική ύφεση που είχε βιώσει ποτέ ο κόσμος. Ακόμα περισσότερο, δεν θα ήταν πολύ πριν ο κόσμος να βιώσει έναν ακόμη καταστροφικό πόλεμο, που ονομαζόταν εύστοχα Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος, ένας πόλεμος για τον οποίο είχαν ήδη φυτευτεί κάποιες από τις αιτίες.
