Οι πλέον αρόσιμες χώρες σε όλο τον κόσμο

Μέσα από τη σύγχρονη εκβιομηχάνιση και τις παγκόσμιες τάσεις προς την αστικοποίηση, σε συνδυασμό με τις συνεχώς επιμένουσες πιέσεις του ανθρώπινου πληθυσμού, δίνεται ολοένα και μεγαλύτερη προσοχή στη διατήρηση της γεωργικής γης. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μια χώρα θα ήθελε να διατηρήσει την αρόσιμη γη της. Εκτός από την προοπτική των πιθανών εσόδων του γενικού πληθυσμού και της κυβέρνησης, ο γεωργικός τομέας ενισχύει επίσης την οικονομική και επισιτιστική ασφάλεια και παραμένει ένας από τους λίγους οικονομικούς τομείς που μπορεί να θεωρηθεί ως περισσότερο ή λιγότερο αυτοτελής. Στη σύγχρονη εποχή, ο γεωργικός τομέας έχει διασώσει ακόμη και τις μεγάλες παγκόσμιες οικονομίες από το χείλος της οικονομικής κατάρρευσης, όταν αποδείχθηκε ότι είναι το μόνο εφικτό μέσο για να υποσχεθεί η επιβίωση. Λόγω των διαφορών στο κλίμα, την οικονομία, τις πολιτιστικές αξίες και τη δημογραφία, ωστόσο, το ποσοστό των αροτραίων γαιών διαφέρει από χώρα σε χώρα. Σε αυτό το άρθρο, εξετάζουμε ορισμένες από τις χώρες με το μεγαλύτερο ποσοστό των διαθέσιμων εκτάσεων γης για γεωργική χρήση, καθώς και τους παράγοντες που καθιστούν δυνατή αυτή τη χρήση.

Κλίμα

Με απλά λόγια, ακόμη και χωρίς ανθρώπινες επιρροές, το κλίμα μπορεί να υπαγορεύσει πότε και πού μπορούν να καλλιεργηθούν καλλιέργειες και πόσο μπορούν να αποδώσουν. Όλα τα φυτά απαιτούν κάποιον συνδυασμό κατάλληλων συνθηκών φωτός, θερμοκρασίας, εδάφους και υγρασίας για να ευδοκιμήσουν. Γενικά, οι γεωγραφικές τοποθεσίες και τα τυπικά πρότυπα του καιρού είναι οι πρωταρχικοί καθοριστικοί παράγοντες αυτών των παραγόντων.

Υπό ανάπτυξη

Από τεχνική άποψη, όταν μια χώρα είναι ανεπαρκώς αναπτυγμένη, σημαίνει ότι υπάρχουν λιγότερα αστικά κέντρα, λιγότερες βιομηχανίες, περιορισμένη ανάπτυξη υποδομών και σχετική έλλειψη κοινωνικών παροχών. Εξετάζοντας το θέμα αυτό σε σχέση με τις γεωργικές πρακτικές, η υπανάπτυξη μπορεί να σημαίνει δύο πολύ σημαντικά πράγματα: την έλλειψη θέσεων εργασίας στον επίσημο τομέα και την αύξηση των αδρανών περιοχών. Επειδή υπάρχουν λίγες άλλες πηγές εισοδήματος, οι άνθρωποι φυσικά θα τείνουν να χρησιμοποιούν τέτοιους κενούς χώρους για γεωργική γη, καθώς συχνά αποτελούν το πιο άμεσα διαθέσιμο μέσο για τη στήριξη του βιοτικού επιπέδου. Αυτό το φαινόμενο είναι κοινό σε πολλές χώρες του τρίτου κόσμου, όπως η Σομαλία, το Τζιμπουτί, το Τόγκο και το Μπαγκλαντές.

Σχέδια χωροταξίας και διακανονισμού γης

Η χωροθέτηση ζωνών οδηγεί σε καλά διαρθρωμένα συστήματα διακανονισμού. Μπορεί να ζητηθεί από τους ανθρώπους να απομακρυνθούν από ορισμένες περιοχές και να εγκατασταθούν σε άλλες περιοχές που αρχικά θεωρήθηκαν κατοικήσιμες, αφήνοντας έτσι τη μέγιστη έκταση για τη γεωργία. Η έννοια της χωροταξίας συχνά συμπίπτει με τις πολιτικές "βέλτιστης χρήσης" για την αποκατάσταση της γης και την αποκατάσταση της γης, οι οποίες συμβάλλουν στην αύξηση της επισιτιστικής ασφάλειας.

Απαγορευτικές τιμές των καλλιεργήσιμων εκτάσεων

Εάν επιθυμείτε να αγοράσετε ένα αγροτεμάχιο σε μια χώρα όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, μπορεί να αναγκαστείτε να παραδώσετε φαινομενικά γελοία ποσά χρημάτων. Όταν οι τιμές των καλλιεργήσιμων εκτάσεων είναι πολύ υψηλές σε σύγκριση με τις τιμές των εδαφών για εμπορικούς σκοπούς, οι άνθρωποι γενικά θα κινηθούν προς την άλλη κατεύθυνση. Πολλοί άνθρωποι θα επιλέξουν μικρότερα αγροτεμάχια γύρω από τα αστικά κέντρα, αφήνοντας έτσι ένα τεράστιο κομμάτι γης που μπορεί να αφιερωθεί για γεωργικές χρήσεις.

Αρκετοί πληθυσμοί

Επειδή ορισμένες χώρες είναι αραιοκατοικημένες, είναι αυτονόητο ότι το ποσοστό των διαθέσιμων γαιών για γεωργικές χρήσεις θα είναι υψηλότερο. Αυτό εξηγεί εν μέρει γιατί στη λίστα μας υπάρχουν λιγότερα πυκνοκατοικημένες χώρες όπως η Ρουάντα και η Ουκρανία. Αυτό ενισχύεται περαιτέρω όταν οι χαμηλοί πληθυσμοί έχουν επίσης χαμηλό ανταγωνισμό για θέσεις εργασίας στον επίσημο τομέα. Αυτό οδηγεί σε μαζικές μετακινήσεις αγροτικών προς αστικές, οι οποίες με τη σειρά τους καθιστούν διαφορετικές μερίδες μικρών γεωργικών εκμεταλλεύσεων που αφήνονται πίσω. Αυτά μπορούν στη συνέχεια να ενοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν για μεγάλης κλίμακας γεωργικούς σκοπούς.

Προκειμένου οι χώρες να διατηρήσουν ένα υψηλό ποσοστό της γης τους για γεωργική χρήση, πρέπει να τηρηθούν μία ή περισσότερες από τις πολλές από τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις. Ωστόσο, είναι προφανές ότι ορισμένα φυσικά γεγονότα διαδραματίζουν επίσης κάποιο ρόλο για να καταστεί αυτό δυνατό. Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η κατοχή μεγάλου ποσοστού γης για τη γεωργία δεν μεταφράζεται απαραιτήτως στην επισιτιστική ασφάλεια. Πράγματι, ο τελευταίος έχει επιτευχθεί από χώρες με χαμηλά ποσοστά αροτραίων γαιών, ενώ οι περιοχές με έντονη καλλιέργεια αντιμετωπίζουν την πείνα λόγω των διαφορών στις μεθόδους, τις χημικές ουσίες και τις χρησιμοποιούμενες τεχνολογίες.

Οι πλέον αρόσιμες χώρες σε όλο τον κόσμο

• Προβολή πληροφοριών ως:
• Λίστα
• Διάγραμμα

Τάξη	Χώρα	Αρόσιμες εκτάσεις (%)
1	Μπανγκλαντές	59
2	Δανία	58
3	Ουκρανία	56
4	Μολδαβία	55
5	Ινδία	53
6	Να πάω	49
7	Ουγγαρία	49
8	Μπουρούντι	47
9	Ρουάντα	47
10	Η Γκάμπια	44
11	Τσεχική Δημοκρατία	41
12	Μαλάουι	40
13	Πακιστάν	40
14	Αΐτη	39
15	Νήσος του Μαν	39
16	Ρουμανία	38
17	Λιθουανία	38
18	Νιγηρία	37
19	Μαυρίκιος	37
20	Ελ Σαλβαδόρ	36
21	Πολωνία	36
22	Κομόρες	35
23	Ουγκάντα	34
24	Γερμανία	34
25	Γαλλία	34