Τι είδους κυβέρνηση έχει η Σουαζιλάνδη;

Η κυβέρνηση της Σουαζιλάνδης μπορεί να οριστεί ως απόλυτη μοναρχία. Ο βασιλιάς της Σουαζίας ή ο Ngwenyama υπηρετεί ως αρχηγός κράτους. Η αποικιακή ιστορία της Σουαζιλάνδης χαρακτήρισε τον βρετανικό έλεγχο μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου 1968, όταν το κράτος απέκτησε ανεξαρτησία. Ο βασιλιάς Sobhuza II ανέβηκε στην ηγεσία ως αρχηγός κράτους και εποπτεύτηκε τη σύνταξη ενός νέου συντάγματος το οποίο εγκρίθηκε το 1977. Το Σύνταγμα που χρησιμοποιείται σήμερα στη Σουαζιλάνδη εγκρίθηκε το 2005. Το μοναρχικό σύστημα κυβέρνησης στη Σουαζιλάνδη έχει αντιταχθεί από αρκετές ομάδες που υποστηρίζουν τη δημοκρατία.

Μοναρχία της Σουαζιλάνδης

Ο μονάρχης στη Σουαζιλάνδη έχει ανώτατες νομοθετικές, εκτελεστικές και δικαστικές εξουσίες. Η θέση για το Ngwenyama (λιοντάρι) είναι κληρονομική και κυβερνά το κράτος με τη βοήθεια εθνικού νομοθέτη και συμβουλίου υπουργών. Η μητέρα του βασιλιά ονομάζεται Ndlovukati, και επιβλέπει τα εθνικά τελετουργικά. Το Ndlovukati χρησιμεύει ως αντιβασιλέας αν ο βασιλιάς πεθάνει και ο κληρονόμος είναι αδιάφορος ή δεν έχει εκτελέσει βασιλικές τελετές ενηλικίωσης. Τόσο ο βασιλιάς όσο και η μητέρα της Βασίλισσας απολαμβάνουν νομική ασυλία. Ο βασιλιάς υπηρετεί και ως Επίτροπος της Αστυνομίας καθώς και ως αρχηγός των στρατιωτικών δυνάμεων της Σουαζίας. Ο βασιλιάς της Σουαζίας δεν διορίζει τον διάδοχό του, αλλά ένα παραδοσιακό συμβούλιο που αναφέρεται ως Liqoqo αποφασίζει σε ποιες από τις συζύγους θα είναι Ndlovukati και η «Μεγάλη Σύζυγος». Ο επόμενος βασιλιάς είναι ο γιος της «μεγάλης συζύγου». Για να ενοποιήσει όλα τα μέρη της χώρας, ο Σουβάσι βασιλιάς παίρνει μια σύζυγο από κάθε φυλή.

Εκτελεστικό τμήμα της κυβέρνησης της Σουαζιλάνδης

Ο Σουαζάνος βασιλιάς εκλέγει πρωθυπουργό από τα μέλη του Κοινοβουλίου. Ο πρωθυπουργός της Σουαζιλάνδης δεν μπορεί να υπηρετήσει για περισσότερους από δύο πενταετείς όρους. Ο πρωθυπουργός έχει εντολή να προεδρεύει στις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου και να συμβουλεύει το βασιλιά για τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου. Αυτά τα μέλη επιλέγονται είτε από τα Σώματα του Κοινοβουλίου. Οι Υπουργοί της Σουαζιλάνδης διευθύνουν τα αντίστοιχα υπουργεία.

Νομοθετικό Τμήμα της Κυβέρνησης της Σουαζιλάνδης

Η Σουαζιλάνδη έχει ένα δικοινοτικό κοινοβουλευτικό σύστημα το οποίο διαθέτει το Σώμα Συνέλευσης και τη Γερουσία. Η Συνέλευση έχει 65 έδρες, 55 εκ των οποίων εκλέγονται με λαϊκή ψηφοφορία για να υπηρετήσουν για πέντε χρόνια, και οι υπόλοιποι δέκα διορίζονται από τον μονάρχη της χώρας. 30 μέλη στη Γερουσία, 20 από τα οποία διορίζονται από τον μονάρχη, και δέκα διορίζονται από τη Συνέλευση. Ο βασιλιάς διαλύει το Κοινοβούλιο μετά από πέντε χρόνια που διεξάγουν εκλογές. Ο βασιλιάς της Σουαζίας διατηρεί το δικαίωμα να εγκρίνει νομοθεσία που έχει εγκρίνει το Κοινοβούλιο προτού ανακηρυχθεί νόμος.

Δικαστικό Τμήμα της Κυβέρνησης της Σουαζιλάνδης

Η Σουαζιλάνδη έχει μια διπλή δικαστική δομή που χαρακτηρίζεται από ένα δίκτυο δικαστηρίων που τηρούν το δυτικό δίκαιο και ένα άλλο δίκτυο που βασίζεται στο νόμο και το έθιμο της Σουαζίας. Το δυτικό μοντέλο αποτελείται από ένα Εφετείο καθώς και από ένα ανώτατο δικαστήριο πέρα ​​από τα δικαστήρια των δικαστηρίων σε κάθε περιοχή. Τα παραδοσιακά δικαστήρια δίνουν κοινό σε υποθέσεις ελάσσονος παραβίασης του νόμου της Σουαζίας και η ετυμηγορία μπορεί να προσβληθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο ή στο Εφετείο της Σουαζιλάνδης. Ο βασιλιάς μπορεί να διορίσει ένα ειδικό δικαστήριο σε υποθέσεις εκφοβισμού και προδοσίας.

Διοίκηση της χώρας

Για διοικητικούς σκοπούς, η επικράτεια της Σουαζιλάνδης υποδιαιρείται σε τέσσερις περιοχές, συγκεκριμένα το Manzini, το Hhohho, το Shiselweni και το Lubombo. Ένας διαχειριστής διορισμένος από τον Σουαζιλικό βασιλιά κυβερνά κάθε περιοχή. Ένα παραδοσιακό κυβερνητικό σύστημα είναι επίσης καθιερωμένο στη Σουαζιλάνδη που χαρακτηρίζει τον βασιλιά και τους συμβούλους του, εκτός από τα παραδοσιακά δικαστήρια και 55 tinkhundla ή περιοχές.