Τι είναι το κράτος της Παροιίας;

Τι είναι κράτος της Παϊίας;

Ο όρος " κράτος παρϊσίας" χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα έθνος το οποίο δεν γίνεται αποδεκτό ή αναγνωρισμένο από την πλειοψηφία των κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο. Η διάκριση αυτή έχει δύο λόγους: το μειονέκτημα του να είναι το κράτος της παραισίας και η δικαιολογία που δίνει η διεθνής κοινότητα.

Το μειονέκτημα της ύπαρξης ενός παριαρχικού κράτους είναι ότι το έθνος αποκλείεται από τις διεθνείς σχέσεις, τίθεται υπό οικονομικές κυρώσεις και μερικές φορές εισβάλλεται από εξωτερικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Άλλα έθνη δικαιολογούν την αναγνώριση ενός έθνους ως κράτους παρίας υποστηρίζοντας ότι το έθνος παραβιάζει τους καθιερωμένους διεθνείς κανόνες είτε σε εγχώριο είτε σε διεθνές επίπεδο. Τα κράτη της Παϊίας ενδέχεται να έχουν πολιτικές που διαταράσσουν τα δικαιώματα του κόσμου ή μια μεγάλη ομάδα εθνών, προθέσεις να επεκτείνουν την επικράτειά τους, να απέχουν από τις διπλωματικές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες ή να απειλούν τον κόσμο αν έλαβε πυρηνικά όπλα.

Κριτήρια της Διακρίσεως της Παρθίας

Τα κριτήρια για τον ορισμό ενός κράτους παράδοσης δεν έχουν ρυθμιστεί από καμία διεθνή αρχή (όπως π.χ. ο ΟΗΕ). Στο ίδιο πνεύμα, τίποτα δεν εμποδίζει άλλο έθνος ή οργανισμό να καλεί μια άλλη χώρα σε μια παριχία. Εάν ένα οικονομικά ή πολιτικά ισχυρό κράτος αναγνωρίσει ένα άλλο έθνος ως κράτος παρίας, μπορεί να ασκήσει επαρκή πίεση στις διεθνείς σχέσεις για να επιτύχει συναίνεση. Ένα παράδειγμα αυτού είναι όταν οι ΗΠΑ ταυτοποίησαν την Κούβα υπό τον Φιντέλ Κάστρο ως κράτος παρίας και χρησιμοποίησαν τη θέση τους στο δυτικό μπλοκ για να επιβάλουν αυτές τις απόψεις σε άλλες χώρες.

Παρά την έλλειψη ειδικών κριτηρίων, ορισμένοι εμπειρογνώμονες πρότειναν ένα σύνολο 4 κατηγοριών που χαρακτηρίζουν μια χώρα ως χώρα παρίας. Η πρώτη κατηγορία είναι τα έθνη που αποκτούν, κατέχουν ή χρησιμοποιούν όπλα μαζικής καταστροφής με παράβλεψη των ισχυουσών διεθνών συνθηκών. Η δεύτερη κατηγορία είναι έθνη ή κυβερνήσεις που υποστηρίζουν πράξεις τρομοκρατίας ή τρομοκρατικές ομάδες. Χώρες που λειτουργούν εκτός των ορίων της δημοκρατίας εμπίπτουν στην τρίτη κατηγορία. Τέλος, στην τέταρτη κατηγορία περιλαμβάνονται οι χώρες με γνωστό ή τεκμηριωμένο ιστορικό παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Παραδείγματα κρατών Παϊίας

Σε ολόκληρη την ιστορία, ο κόσμος έχει βιώσει την ύπαρξη πολλών κρατών παριών. Επειδή δεν υπάρχουν διεθνώς καθορισμένα και ρυθμιζόμενα κριτήρια, αυτό το ιστορικό δεν συμφωνείται πάντοτε.

Ένα τέτοιο παράδειγμα συνέβη μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των ευρωπαϊκών κρατών. Σύμφωνα με τη συνθήκη της Βεστφαλίας του 1648, τα ευρωπαϊκά κράτη θεωρούσαν την οθωμανική αυτοκρατορία ως «εξωγήινο» κράτος με βάση τη θρησκεία. Η συνθήκη αυτή συνέχισε να χρησιμεύει ως το δομικό στοιχείο του διεθνούς δικαίου.

Το Ιράκ θεωρήθηκε επίσης ως χώρα παπίας πολλές φορές. Η διάκριση αυτή οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι πρόκειται για μια σχετικά νέα χώρα που, υπό τον Σαντάμ Χουσεΐν, λειτούργησε χωρίς σαφώς καθορισμένα και συμφωνημένα όρια. Για πολλούς εμπειρογνώμονες διεθνών σχέσεων, ένας σαφής δείκτης ενός κράτους παρίας είναι αυτός που στερείται ισχυρής εθνικής ταυτότητας, όπως τα σύνορα.

Άλλες χώρες που θεωρούνται συχνά χώρες παρίες είναι εκείνες που παραβιάζουν τη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Το Ιράν είναι ένα παράδειγμα αυτού. Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία όλοι έχουν χαρακτηρίσει το Ιράν ως κράτος παρίας λόγω του πυρηνικού του προγράμματος απόκτησης.

Πολλές αφρικανικές χώρες διαμαρτυρήθηκαν κατά της Σιέρρα Λεόνε μεταξύ του 1997 και του 1998. Ο δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της ανατράπηκε, πράξη που επικρίθηκε έντονα. Πολλές χώρες της Δυτικής Αφρικής αντιμετώπισαν αυτό το έθνος ως απάνθρωπο κράτος.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτό που θεωρείται κράτος παρία από ένα έθνος μπορεί να είναι σύμμαχος άλλου.