Τι είναι ο νόμος Patriot;

Τι είναι ο νόμος Patriot;

Ο αμερικανικός νόμος για τους πατριώτες αντιπροσωπεύει την "Ενωση Ενδυνάμωσης και Ενδυνάμωσης της Αμερικής με Παροχή κατάλληλων εργαλείων που απαιτούνται για την παρακώλυση και παρεμπόδιση της τρομοκρατίας". Η πράξη αυτή έγινε νόμος στις 26 Οκτωβρίου 2001, υπό την προεδρία του George W. Bush. Ο σκοπός αυτού του νόμου ήταν να παράσχει ενισχυμένη εξουσία σε όλα τα επίπεδα των αξιωματούχων επιβολής του νόμου και των υπηρεσιών πληροφοριών για την πρόληψη απειλών κατά της ασφάλειας, όπως η τρομοκρατία. Αυτή η επέκταση περιελάμβανε αυξημένη παρακολούθηση των ιδιωτικών επικοινωνιών. Εισήχθη στο Κογκρέσο λίγο μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στη χώρα.

Βασικά κομμάτια του νόμου Patriot

Ο νόμος Patriot αποτελείται από 10 τίτλους, οι οποίοι απευθύνονται σε συγκεκριμένα θέματα. Για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, το Κογκρέσο και ο Πρόεδρος ενέκριναν αυξημένη ομοσπονδιακή χρηματοδότηση του Κέντρου Ελέγχου Τρομοκρατών του FBI και άνοιξαν ένα ταμείο για τις αντιτρομοκρατικές ενέργειες στον Τίτλο Ι. Επίσης, έδωσε στον Γενικό Εισαγγελέα την εξουσία να ζητήσει στρατιωτική βοήθεια σε υποψίες όπλων μαζικής καταστροφής .

Επιπλέον, ο νόμος παρέχει εξουσιοδότηση σε κυβερνητικές υπηρεσίες για τη συγκέντρωση πληροφοριών ξένων πληροφοριών σχετικά με τους πολίτες και τους μη κατοίκους των ΗΠΑ. Η επέκταση της επιτήρησης και της επιτήρησης διευρύνθηκαν, παρέχοντας στους δικαστές των περιφερειακών δικαστηρίων την εξουσία να διατάζουν την επιτήρηση και τη διερεύνηση αξιόποινων πράξεων για υπόνοια τρομοκρατίας. Συνέχισε να ενισχύει τους τραπεζικούς κανόνες κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, αύξησε τον αριθμό των συνοριακών περιπολικών και αύξησε τον προϋπολογισμό της υπηρεσίας Μετανάστευση και Πολιτισμός κατά 50 εκατομμύρια δολάρια.

Ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα κομμάτια του νόμου Patriot εμπίπτει στον Τίτλο V, ο οποίος επεκτείνει τα δικαιώματά του σε υπαλλήλους πεδίου πολλών κυβερνητικών οργανώσεων. Προηγουμένως, αυτό το δικαίωμα διεξάγονταν μόνο από τους αναπληρωτές διευθυντές. Δεν απαιτείται πιθανή αιτία ή έγκριση του δικαστή για πληροφορίες κλήσης. Το μέρος που λαμβάνει την κλήτευση μπορεί να μην ενημερώσει το άτομο που διερευνάται. Διευρύνει επίσης τον ορισμό της τρομοκρατίας και της εγχώριας τρομοκρατίας για να συμπεριλάβει περισσότερες εγκληματικές πράξεις.

Ενημερώσεις για τον νόμο Patriot

Ο νόμος Patriot έχει ενημερωθεί αρκετές φορές από την έναρξή του. Η πρώτη φορά ήταν τον Μάιο του 2011, όταν ο Πρόεδρος Ομπάμα υπέγραψε νομοσχέδιο για την παράταση τριών βασικών τεμαχίων του νόμου για τέσσερα χρόνια. Αυτές οι επεκτάσεις περιελάμβαναν: τηλεχειρήσεις, αναζητήσεις επαγγελματικών αρχείων και παρακολούθηση ατόμων που δεν εμπλέκονται σε τρομοκρατικές ομάδες αλλά είναι ύποπτοι ανεξάρτητοι τρομοκράτες.

Την 1η Ιουνίου 2015, έληξαν αρκετές διατάξεις του νόμου Patriot. Ωστόσο, το Κογκρέσο ενέκρινε την Πράξη Ελευθερίας των ΗΠΑ την επόμενη μέρα. Αυτός ο νέος νόμος ανανέωσε την προηγούμενη επέκταση του Ομπάμα και απαγόρευσε αποτελεσματικά στην Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας (NSA) να συλλέγει μαζικές ποσότητες πληροφοριών τηλεφωνικών δεδομένων. Αυτές οι πληροφορίες θα αποθηκεύονται τώρα από μεμονωμένες εταιρείες τηλεφωνίας. Η NSA απαιτείται να έχει άδεια από έναν ομοσπονδιακό δικαστή προκειμένου να ζητήσει αρχεία για ένα συγκεκριμένο άτομο από τις εταιρείες τηλεφωνίας.

Κρίσεις του νόμου Patriot

Από τότε που θεσπίστηκε ο νόμος Patriot, συναντήθηκε με έντονη κριτική από πολλά μέρη, συμπεριλαμβανομένου του ευρύτερου κοινού. Μία από τις μεγαλύτερες επικρίσεις είναι ότι ο νόμος δίνει υπερβολική εξουσία στην επιβολή του νόμου. Οι επικριτές πιστεύουν ότι το τμήμα εποπτείας του νόμου μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον ατόμων που δεν είναι πραγματικά τρομοκράτες, όπως οι πολιτικοί διαδηλωτές. Μια άλλη ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση, ακόμη και μεταξύ πολλών μελών του Κογκρέσου, είναι ότι ο νόμος δεν προστατεύει τις πολιτικές ελευθερίες. Σε τουλάχιστον μία έρευνα, ο Γενικός Επιθεωρητής του Τμήματος Δικαιοσύνης διαπίστωσε ότι η κατάχρηση των εξουσιών του Patriot Act ήταν κοινή στις υποθέσεις του FBI, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που δεν αφορούσαν ύποπτους τρομοκράτες.