Τι είναι το παγκόσμιο δημόσιο αγαθό;

Τα παγκόσμια δημόσια αγαθά είναι δημόσια αγαθά που είναι προσβάσιμα σε μια περισσότερο ή λιγότερο παγκόσμια βάση. Αυτός ο παραδοσιακός ορισμός έχει αμφισβητηθεί ευρέως. Τα δημόσια αγαθά παρουσιάζονται στα έργα διανοουμένων όπως ο Adam Smith και ο David Hume. Οι Paul Samuelson και Mancur Olson πιστώνονται με την ανάπτυξη της έννοιας.

Ορισμός

Για να αναγνωριστεί ένα καλό ως παγκόσμιο δημόσιο αγαθό, πρέπει να παρουσιάζει τρεις ιδιότητες. Το αγαθό πρέπει να είναι μη ανταγωνιστικό και η κατανάλωσή του από ένα άτομο ή μια οντότητα δεν πρέπει να μειώνει την παρούσα ποσότητα. Το αγαθό πρέπει επίσης να είναι μη αποκλεισμένο, καθιστώντας αδύνατο να αποτρέψει κανέναν από τη χρήση του, ακόμη και αν δεν συμμετείχαν στην παραγωγή του αγαθού. Ένα παγκόσμιο δημόσιο αγαθό πρέπει επίσης να είναι διαθέσιμο περισσότερο ή λιγότερο σε όλο τον κόσμο.

Κριτική του Παραδοσιακού Ορισμού

Πολλές προκλήσεις έχουν τεθεί στον παραδοσιακό ορισμό των δημόσιων αγαθών, όπως τα επιχειρήματα που προέβαλε ο Kaul et al. (2003). Η δημοσίευση αυτή ταξινομεί τα δημόσια αγαθά σε τρεις κατηγορίες. Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει δημόσια αγαθά που δεν μπορούν να αποκλείονται επειδή είναι είτε αδιαίρετα είτε το κόστος της διαίρεσής τους θα ήταν περιοριστικό. Ένα παράδειγμα αυτού είναι το ηλιακό φως. Ο δεύτερος τύπος καλύπτει αγαθά που είναι δημόσια από σχεδιασμό, όπως το βασικό εκπαιδευτικό σύστημα ενός έθνους. Άλλα αγαθά δημοσιοποιούνται εξ ορισμού, όπως οι εκπομπές θερμοκηπίου. Προκλήσεις που σχετίζονται με την παραδοσιακή έννοια των παγκόσμιων δημόσιων αγαθών μπορούν να προκύψουν ανάλογα με τη διαχείριση των εξωτερικών παραγόντων. Όταν οι κυβερνήσεις, τα άτομα ή τα νοικοκυριά δεν υπολογίζουν τα οφέλη ή το έμμεσο κόστος που απορρέουν από τις οικονομικές τους συναλλαγές, μπορεί να προκύψουν ζητήματα οικονομικής πολιτικής. Ορισμένα παγκόσμια δημόσια αγαθά όπως η παγκόσμια δημόσια υγεία, η αλλαγή του κλίματος και η ασφάλεια απαιτούν τη δημιουργία δημόσιων και ιδιωτικών νομικών ιδρυμάτων για τη διαχείρισή τους. Διαφορετικές νομικές δομές, συμπεριλαμβανομένων των διακυβερνητικών οντοτήτων και των μη κυβερνητικών οργανώσεων, μπορούν στη συνέχεια να πολλαπλασιαστούν για να αντιμετωπίσουν διάφορα είδη παγκόσμιων δημόσιων αγαθών.

Παραδείγματα παγκόσμιων δημόσιων αγαθών

Στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, τα προβλήματα και τα διορθωτικά μέτρα υπερβαίνουν τα εθνικά σύνορα. Τα παγκόσμια δημόσια αγαθά έχουν καταστεί όλο και πιο σημαντική έννοια της διεθνούς πολιτικής. Ένα σημαντικό παράδειγμα παγκόσμιων δημόσιων αγαθών είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη και οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Αυτές είναι δύο έννοιες που κανένα έθνος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του. Η υγεία είναι άλλος διεθνής παράγοντας. Οι μεταδοτικές ασθένειες περνούν από τη μία χώρα στην άλλη και έχουν αναγκάσει την παγκόσμια κοινότητα να επανεξετάσει την υγειονομική περίθαλψη. Το 2000, ο Kaul και η Mendoza συνόψισαν δέκα παγκόσμια δημόσια αγαθά με επίκεντρο τη διεθνή κοινότητα. Τα προϊόντα αυτά περιλάμβαναν την παγκόσμια δημόσια υγεία, την παγκόσμια ειρήνη, την παγκόσμια ασφάλεια, τον σεβασμό της εθνικής ανεξαρτησίας, τη θεμελιώδη ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την εναρμόνιση των διασυνοριακών δικτύων μεταφορών και επικοινωνιών, τη συλλογική διαχείριση των γνώσεων και την εναρμόνιση των θεσμικών υποδομών πέρα ​​από τα σύνορα.

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Υπάρχουν κλήσεις για επανεκτίμηση του τρόπου με τον οποίο τα δημόσια αγαθά σχεδιάζονται, δημιουργούνται και διαχειρίζονται στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Τα ζητήματα της παγκοσμιοποίησης είναι πέρα ​​από την πολιτική της κάθε χώρας.

Τα εμπορεύματα που είναι κοινό από προεπιλογή ταξινομούνται καλύτερα ως κοινά αγαθά έως ότου υπάρξουν κατάλληλες δομές για να χαρακτηριστούν ως ιδιωτικά ή δημόσια. Το παγκόσμιο εμπόριο απαιτεί περαιτέρω τη διαθεσιμότητα τέτοιων παγκόσμιων δημόσιων αγαθών, όπως σταθερά νομισματικά συστήματα, εκτεταμένη ειρήνη και παγκόσμια οικονομική σταθερότητα.