Τι σημαίνει το χρυσό κανονικό χρήμα;

Τα νομίσματα και τα νομισματικά συστήματα που βασίζονται στον στοιχειώδη χρυσό λέγεται ότι χρησιμοποιούν το "χρυσό πρότυπο". Το Χρυσό Τυπικό Χρήμα είναι μια οικονομική ιδέα όπου ένα συγκεκριμένο νόμισμα τιμολογείται σύμφωνα με μια καθορισμένη ποσότητα χρυσού. Συνεπώς, το νόμισμα υποστηρίζεται και αποτιμάται σε χρυσό και μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε αποθέματα χρυσού. Στο χρυσό πρότυπο, τα πολύτιμα μέταλλα, στην προκειμένη περίπτωση ο χρυσός, θεωρούνται ισοδύναμα με το νόμισμα και θεωρούνται πολύτιμα.

Ιστορία

Το χρυσό πρότυπο για τα χρήματα δεν προερχόταν από κάποιο συγκεκριμένο μέρος και ήταν αντί αυτού μια καθολική αποδοχή του χρυσού ως νομίσματος λόγω της σπανιότητάς του και επομένως της αξίας του. Τα χρυσά νομίσματα χρησιμοποιήθηκαν ήδη από το 643 π.Χ. στην σημερινή Τουρκία, γνωστή στη συνέχεια ως Λυδία. Η χρήση χρυσού εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη και τη Μεσόγειο, και από τα τέλη του 19ου αιώνα, ο χρυσός ήταν το πρότυπο για τα μεγάλα παγκόσμια νομίσματα. Το πρότυπο προώθησε την εξόρυξη χρυσού σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως το χρυσό βιασμό στην Καλιφόρνια, τις ΗΠΑ το 1948. Η επιδίωξη των καταθέσεων χρυσού οδήγησε τις ευρωπαϊκές δυνάμεις να φτάσουν μέχρι την Αφρική όπως οι Βρετανοί στο Witwatersrand της Νότιας Αφρικής.

Εφαρμογές

Όταν χρησιμοποιείτε το χρυσό πρότυπο, μια κυβέρνηση θέτει μια σταθερή τιμή για τον χρυσό και εμπορεύεται το εμπόρευμα σε αυτή την τιμή. Για παράδειγμα, το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να καθορίσει την τιμή μιας ουγγιάς χρυσού σε ₤ 400. Η καθορισμένη τιμή μεταφράζεται άμεσα στην αξία της λίρας στερλίνας, και θα ήταν 1 / 400th μιας ουγκιάς χρυσού. Η εγχώρια προσφορά χρήματος μιας χώρας συνδέεται με το απόθεμα χρυσού της.

Εξέλιξη στο χρόνο

Τον 18ο και 19ο αιώνα, το χρυσό πρότυπο υιοθετήθηκε από τις περισσότερες μεγάλες οικονομίες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των υπερδυνάμεων όπως η Αγγλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Η περίοδος μεταξύ 1880 και 1914 είναι γνωστή ως το κλασικό χρυσό πρότυπο, όπως ήταν το de facto νομισματικό σύστημα. Στο σύστημα αυτό, ανταλλάσσονταν χαρτονομίσματα για χρυσά και χρυσά νομίσματα που κυκλοφόρησαν επίσης στις οικονομίες. Η κυριαρχία του χρυσού προτύπου αμφισβητήθηκε κατά τη διάρκεια του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς οι χώρες κατέφυγαν στην εκτύπωση χρημάτων για τη χρηματοδότηση του πολέμου.

Ένα νέο χρυσό πρότυπο υιοθετήθηκε στη δεκαετία του 1920, που γενικά αναφέρεται ως Gold Exchange Standard, όπου οι κεντρικές τράπεζες αγόραζαν μεγαλύτερο αποθεματικό χρυσού και κατείχαν ξένο νόμισμα, κυρίως αμερικάνικα δολάρια ή βρετανικές λίβρες, ως αποθεματικά. Από το 1946 έως το 1971, υιοθετήθηκε μια άλλη τροποποίηση αυτού του προτύπου γνωστής ως Bretton Woods, όπου οι περισσότερες οικονομίες ανταλλάσσονταν με το αμερικανικό δολάριο στη διεθνή αγορά. Οι ΗΠΑ, με τη σειρά τους, έθεσαν την τιμή του χρυσού στα 35 δολάρια ανά ουγγιά. Αυτή η κίνηση εξαντλήθηκε τα αποθέματα χρυσού των ΗΠΑ και εγκατέλειψε το πρότυπο το 1971, προτρέποντας και άλλες χώρες να την αποβάλουν.

Δοξάει

Το χρυσό πρότυπο είναι αυτορυθμιζόμενο. Το πρότυπο εμποδίζει την κυβέρνηση να εκτυπώνει υπερβολικά χρήματα, αφού τα χρήματα τυπώνονται σύμφωνα με την ποσότητα των αποθεμάτων χρυσού μιας χώρας. Ο πληθωρισμός περιορίζεται έτσι στο πρότυπο. Αν μια κυβέρνηση εκτυπώσει περισσότερα χρήματα από τα αποθέματα χρυσού, το νόμισμα της χώρας χάνει αξία και οι πολίτες ανταλλάσσουν το νόμισμά τους με χρυσό στην καθορισμένη τιμή συναλλάγματος.
Το χρυσό πρότυπο διευκόλυνε την εξερεύνηση, καθώς οι χώρες πήγαιναν στην αναζήτηση αποθεμάτων χρυσού. Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία ανακάλυψαν τον Νέο Κόσμο λόγω της ζήτησης για χρυσό πρότυπο.
Το πρότυπο παρέχει οικονομική σταθερότητα. Αν ο χρυσός γίνει υπερτιμημένος, η παραγωγή χρυσού αυξάνεται και μειώνεται εάν ο χρυσός υποτιμηθεί. Δεδομένου ότι ο χρυσός είναι σταθερός σε αξία, ένα τέτοιο σενάριο εμποδίζεται να λάβει χώρα.
Η κυβέρνηση δεν τρέχει σε τεράστια ελλείμματα και χρέη, δεδομένου ότι το πρότυπο είναι αυτο-διορθωτικό.

Κρίσεις

Το πρότυπο έχει επικριθεί λόγω της εξάρτησης από την προσφορά χρυσού σε μια χώρα, κατά τρόπο ώστε οι χώρες με μικρό ή καθόλου χρυσό να βρίσκονται σε ανταγωνιστικά μειονεκτήματα. Χώρες που είναι μεγάλοι παραγωγοί χρυσού, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Νότια Αφρική, ο Καναδάς και η Αυστραλία, θα είχαν πλεονέκτημα αν το πρότυπο εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται σήμερα. Το πρότυπο αγνοεί την επινοητικότητα του εργατικού δυναμικού και των επιχειρήσεων μιας χώρας και μάλλον τονίζει την προσφορά του χρυσού.
Σε ένα σενάριο όπου το πρότυπο χρησιμοποιείται στην παγκόσμια οικονομία, μια συγκεκριμένη χώρα δεν μπορεί επαρκώς να προστατευθεί από αρνητικά αποτελέσματα που οφείλονται στον πληθωρισμό ή τον αποπληθωρισμό σε άλλα μέρη του κόσμου.
Το σύστημα μπορεί να εμποδίσει την ικανότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει μια οικονομική κρίση ή ανεργία. Η οικονομική δραστηριότητα δεν μπορεί να διευκολυνθεί μέσω της εκτύπωσης χρημάτων.