Οι 25 χώρες με τη μικρότερη προσωπική ελευθερία

Τι σημαίνει προσωπική ελευθερία; Προκειμένου ένας πολίτης να έχει πλήρη προσωπική ελευθερία μέσα σε ένα κράτος, πρέπει να έχει ελεύθερη κυκλοφορία, ιδιωτική ιδιοκτησία και ασφάλεια, ελευθερία έκφρασης αντιφατικών απόψεων και το δικαίωμα σε δίκαιη αμερόληπτη δίκη. Αυτοί είναι οι ακλόνητοι πυλώνες του συνόλου δεδομένων που παρέχεται από το ευρετήριο ευημερίας Legatum. Η δημοσίευση αυτής της οργάνωσης για την κατάταξη της Προσωπικής Ελευθερίας μετράει πόσο οι κυβερνήσεις των διαφόρων χωρών επιτρέπουν στους πολίτες τους να ζουν τη ζωή τους χωρίς αυστηρά όρια που τους επιβάλλονται. Ο δείκτης χρησιμοποιεί ένα πολυπαραγοντικό σύστημα κατάταξης, καθώς δεν είναι τόσο εύκολο όσο απλά να δηλώνει εάν ένα έθνος παρέχει προσωπική ελευθερία στους πολίτες του ή όχι. Θεωρώντας ότι θεωρεί ότι υπάρχουν πολλαπλά κριτήρια που πρέπει να πληρούνται για να θεωρηθεί η προσωπική ελευθερία, η κατάταξη του Legatum είναι ιδιαίτερα λεπτή. Μια κυβέρνηση μπορεί να προσφέρει ελεύθερη κυκλοφορία, αλλά ταυτόχρονα να έχει ένα αθέμιτο δικαστικό σύστημα. Μέσα σε ένα τέτοιο σύστημα, όσο περισσότερες προϋποθέσεις πληρούνται, τόσο υψηλότερη θα είναι η κατάταξη μιας χώρας για προσωπική ελευθερία. Λαμβάνοντας υπόψη τις μεταβλητές ανοχής για τους μετανάστες και τις μειονότητες, την πολιτική ελευθερία και την ελεύθερη επιλογή, και την ικανοποίηση με την ελευθερία επιλογής, ο δείκτης παίρνει καθένα από αυτά ως σταθμισμένους συντελεστές και τα συνδυάζει σε ένα συνολικό σκορ. Με βάση τα συμπεράσματα του Δείκτη, εξετάσαμε λεπτομερέστερα τις τρεις χώρες που θεωρούν ότι έχουν μερικές από τις λιγότερες προσωπικές ελευθερίες για τους πληθυσμούς τους.

Ποιες χώρες έχουν τις λιγότερες προσωπικές ελευθερίες;

Σουδάν

Το Σουδάν πρόσφατα χωρίστηκε με το χαμηλότερο μισό του το 2011, όταν το Νότιο Σουδάν απέκτησε αυτονομία και ανεξαρτησία. Το πρώην Σουδάν είχε δύο ξεχωριστές εθνοτικές ομάδες, οι οποίες συχνά κατηγοριοποιούνται ως «αραβικές» και «αφρικανικές». Το νότιο Σουδάν κατοικείται από διαφορετικές ομάδες της Αφρικής. Η πολιτική δύναμη και οι πόροι συγκεντρώθηκαν στον Βορρά, αφήνοντας το Νότιο Σουδάν εξαιρετικά περιθωριοποιημένο. Ενώ υπήρχε ως χώρα, το Σουδάν μαστίζεται από βία και εμφύλιο πόλεμο. Ο Omar Al Bashir, ο σημερινός Πρόεδρος του Σουδανού μετά το διαχωρισμό, έχει ένα ένταλμα σύλληψης για εκείνον που εκδόθηκε το 2009 από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για το σχεδιασμό και την εκτέλεση μαζικών δολοφονιών και βιασμών στο Νταρφούρ. Παρ 'όλα αυτά, είναι σήμερα ο πρόεδρος σήμερα. Η εξουσία στο Σουδάν εξακολουθεί να είναι συγκεντρωμένη στα χέρια μιας μικρής ομάδας ελίτ και οι πόροι μόλις παρέχονται έξω από την πρωτεύουσα. Το γεγονός ότι ο προεδρεύων πρόεδρος της χώρας είναι επιθυμητός για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας είναι συμβολικός για το γιατί έχει την κατάταξη που κάνει. Η έλλειψη πόρων και προσωπικών ελευθεριών, καθώς και ένα πλεόνασμα διαφθοράς και βίας καθιστούν το Σουδάν μία από τις λιγότερο ελεύθερες χώρες στον κόσμο. Μια από τις βασικές αρχές της προσωπικής ελευθερίας είναι η ελευθερία σας να εκφράζετε τις πεποιθήσεις και τις απόψεις σας. Με τον Omar Al Bashir ως πρόεδρο οργάνωσης γενοκτονίας στη δική του χώρα, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι προσωπικές εκφράσεις των πολιτών δεν εξετάζονται ούτε από την ηγεσία.

Γέμενη

Η Υεμένη βρισκόταν στο χείλος του εμφυλίου πολέμου εδώ και χρόνια ανάμεσα στους αντάρτες του Houthi που ακολουθούν ένα υποκατάστημα του Shi'a Islam που ονομάζεται Zaidism και η κυβέρνηση της Υεμένης, καθώς και μερικά μέλη του σουηδικού κλάδου του Ισλάμ. Η κυβέρνηση θεωρείται αδύναμη και οι μεγάλες περιοχές της χώρας βρίσκονται τώρα υπό τον έλεγχο της Houthi, η οποία εργάζεται ενεργά για να αποκτήσει περισσότερη επικράτεια και δύναμη. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να παράσχει επαρκείς πόρους στους πολίτες της, διότι έχει λίγα να προσφέρει. Η Υεμένη υπήρξε ένα φρούριο για διάφορες τρομοκρατικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της Αλ Κάιντα, από το οποίο να οργανώσουν τις βίαιες πράξεις τους και το αποτέλεσμα ήταν μια χώρα που έμεινε θρυμμένη. Ενώ η κατάταξη της Υεμένης μπορεί να είναι δίκαιη, θα πρέπει να σημειωθεί ότι εδώ δεν είναι μόνο επειδή η κυβέρνηση δεν επιτρέπει στους πολίτες της την προσωπική ελευθερία. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες και, επιπλέον, φαίνεται ότι η κυβέρνηση της Υεμένης δεν διαθέτει ακόμη τα απαραίτητα εργαλεία και υποδομές για να εξασφαλίσει αυτές τις ελευθερίες.

Αφγανιστάν

Ακόμη και στο κλίμα μετά τον Ταλιμπάν, το Αφγανιστάν δεν είναι απαλλαγμένο από παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αν και η χώρα έχει τεχνικά ένα άρθρο στο σύνταγμά της που αποσκοπεί στην προστασία της ελευθερίας του λόγου, έχει αναφερθεί η απειλή και η παρενόχληση δημοσιογράφων και δημόσιων προσώπων. Έχει επίσης δηλώσει ότι το πρόβλημα της διαφθοράς αυξάνεται σήμερα στο Αφγανιστάν. Η διαφθορά μπορεί να αναφέρεται σε οτιδήποτε, από τη μικρή σε μια άδικη αστυνομική δύναμη. Η ανάληψη γης, η οποία αναφέρεται στην απόκτηση γης σε μεγάλη κλίμακα, είναι ένας άλλος τύπος διαφθοράς που λέγεται ότι τρέχει αχαλίνωτος σε όλο το Αφγανιστάν.

Τι μπορεί να γίνει για τη βελτίωση των προσωπικών ελευθεριών;

Όπως τα προβλήματα που αφορούν τις προσωπικές ελευθερίες είναι πολύπλοκα, η λύση πιθανότατα είναι επίσης πολύ. Δυστυχώς, σε χώρες όπου η οικονομική ανασφάλεια και η διαφθορά γίνονται αισθητές στα πιο οξυμένα επίπεδα, υπάρχουν συχνά πληθυσμοί ανθρώπων των οποίων οι βασικές ανθρώπινες ανάγκες δεν πληρούνται. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να είναι δύσκολο να επιλυθούν θέματα όπως η ελευθερία του τύπου ή η δωροδοκία που, ενώ είναι σημαντικό, μπορεί να ελαχιστοποιηθεί από άλλα σημαντικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η εν λόγω χώρα, όπως ο πόλεμος. Ωστόσο, είναι πιθανό οι χώρες που αντιμετωπίζουν ένα χαμηλό επίπεδο προσωπικών ελευθεριών να στραφούν σταδιακά στο πέρασμα του χρόνου.

Χώρες που στερούνται την ελευθερία

Τάξη	Χώρα	Legatum Index ευημερίας Αξιολόγηση της προσωπικής ελευθερίας
1	Σουδάν	149
2	Γέμενη	148
3	Αφγανιστάν	147
4	Eypt	146
5	Μαυριτανία	145
6	Ιράν	144
7	Ρωσία	143
8	Ιράκ	142
9	Αλγερία	141
10	Δημοκρατία Κεντρικής Αφρικής	140
11	Κίνα	139
12	Τατζικιστάν	138
13	Σουαζιλάνδη	137
14	Τσαντ	136
15	Σαουδική Αραβία	135
16	Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό	134
17	Λευκορωσία	133
18	Πακιστάν	132
19	Λιβύη	131
20	Αιθιοπία	130
21	Καμερούν	129
22	Καζακστάν	128
23	Μπαχρέιν	127
24	Ιορδανία	126
25	Αγκόλα	125