Ποιος ήταν ο πρώτος Πρόεδρος της Λευκορωσίας;

Ο Αλέξανδρος Λουκασένκο είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας από το 1994 και έρχεται στο αξίωμα ύστερα από τη διάσπαση της χώρας από την πρώην Σοβιετική Ένωση το 1991. Είναι ο μόνος αντιπρόσωπος που ψήφισε κατά του χωρισμού του έθνους από την Ένωση και έχει χάσει προς τις σοβιετικές πολιτικές. Εξακολουθεί να διατηρεί τις περισσότερες από τις πολιτικές που είναι γνωστές για την καταρρέουσα ένωση, όπως η κρατική ιδιοκτησία των βασικών βιομηχανιών μεταξύ άλλων. Το καθεστώς του βρίσκεται σε σύγκρουση με τις Δυτικές δυνάμεις σε σχέση με τις αξιώσεις για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έλλειψη δημοκρατίας. Μαζί με ορισμένους ανώτερους αξιωματούχους της κυβέρνησής του, έχει υποβληθεί σε κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πρόωρη ζωή και εκπαίδευση

Ο Αλέξανδρος Λουκασένκο γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου 1954 στο Kopys, στο σημερινό βόρειο τμήμα της Λευκορωσίας κοντά στα ρωσικά σύνορα. Η μητέρα του ήταν ανύπαντρη, οδηγώντας σε κοροϊδίες από τους συμμαθητές του για την ύπαρξη μη έγγαμης μητέρας. Αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Mogilevev το 1975 και αργότερα από τη Γεωργική Ακαδημία της Λευκορωσίας το 1985. Εξυπηρέτησε ως συνοριακή φρουρά για δύο χρόνια ξεκινώντας από το 1975 έως το 1977. Αργότερα υπηρέτησε στο στρατό ως αξιωματικός του τμήματος με έδρα το Μινσκ. Μετά την αποχώρηση από το στρατό, υπηρέτησε για πρώτη φορά ως αξιωματικός στο State Farm και αργότερα έγινε ο γενικός ηγέτης.

Άνοδος σε ισχύ -

Έχοντας εκλεγεί στο κοινοβούλιο της Λευκορωσίας, κέρδισε τη φήμη του ως σταθερός σταυροφόρος ενάντια στη διαφθορά του κράτους. Ανέφερε ακόμη και μερικούς κορυφαίους κρατικούς αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού, για τη συμμετοχή σε διαφθορά. Στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 23 Ιουνίου και 10 Ιουλίου, κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές στον δεύτερο γύρο λαμβάνοντας περισσότερο από 80, 1% των ψήφων.

Συνεισφορές στη Λευκορωσία στη Σοβιετική και στη Μετασοβιετική εποχή -

Η κυβέρνησή του εργάστηκε με συνέπεια παρά τις επικρατούσες προκλήσεις για την αντιμετώπιση του εθνικού προβλήματος της ανεργίας στη Λευκορωσία. Στα τέλη του 2011, το ποσοστό ανεργίας ήταν 0, 6%, από 2, 9% στις αρχές του 1993. Η κυβέρνησή του κατόρθωσε επίσης να συμβάλει στην αύξηση του ετήσιου κατά κεφαλήν εισοδήματος του μέσου Λευκορώστου εργαζόμενου από $ 1, 423 όταν ανέλαβε καθήκοντα σε $ 5, 830 2011.

Προκλήσεις -

Η οικονομία της χώρας έχει αγωνιστεί λόγω της αβεβαιότητας του νομίσματός της. Η αξία του ρουβλίου της Λευκορωσίας βρίσκεται εδώ και χρόνια σε κατάσταση ελεύθερης πτώσης, με αποτέλεσμα να είναι συνδεδεμένη με τα μεγάλα διεθνή νομίσματα, όπως το ευρώ και το αμερικανικό δολάριο. Παρ 'όλα αυτά, έπρεπε να υποβληθεί σε υποτίμηση το 2011 για να καταστήσει τα προϊόντα της χώρας ανταγωνιστικά στη διεθνή αγορά. Η χώρα υπό την ηγεσία της ήταν επίσης αποδέκτης οικονομικής βοήθειας από την Κίνα και άλλους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Η ενίσχυση που λαμβάνει από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και την Παγκόσμια Τράπεζα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιεί στο εσωτερικό της χώρας.

Αντιλήψεις στο σπίτι και στο εξωτερικό -

Η χώρα είχε κακές σχέσεις τόσο με την ΕΕ όσο και με τις ΗΠΑ. Οι αμφιλεγόμενες πολιτικές του Λουκασένκο οδήγησαν τον ίδιο να ονομαστεί «τελευταίος ευρωπαίος δικτάτορας». Η κυβέρνησή του έχει καταστείλει τους αντιπάλους κατά τη σύλληψη και την αυθαίρετη φυλάκιση. Έχει υποβληθεί σε κυρώσεις σε διαφορετικές χρονικές στιγμές από το 2006. Οι αντίπαλοί του τον κατηγόρησαν επίσης ότι χρησιμοποίησε τον κρατικό μηχανισμό για να ενισχύσει τις εκστρατείες του. Έχει τροποποιήσει χωριστά το σύνταγμα του κράτους για να του επιτρέψει να έχει μεγαλύτερο έλεγχο επί του κοινοβουλίου. Οι ΗΠΑ θέλησαν κατά καιρούς να βοηθήσουν τις ομάδες αντιπολίτευσης ψηφίζοντας το νόμο για τη δημοκρατία της Λευκορωσίας. Ωστόσο, υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι η εξουσιαστική του εξουσία βοήθησε τη Λευκορωσία να αποφύγει την αναταραχή που παρατηρήθηκε σε άλλα πρώην μέλη της Σοβιετικής Ένωσης.