Πού βρίσκεται η μεγάλη έρημος της Λεκάνης;

Περιγραφή

Στα 200.000 τετραγωνικά μίλια, η έρημος της Μεγάλης Λεκάνης είναι η μεγαλύτερη έρημος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Νεβάδα, καθώς και τμήματα της Γιούτα, Όρεγκον, Αϊντάχο και Καλιφόρνια. Στο ανατολικό όριο της, η Έρημος της Μεγάλης Λεκάνης συνόρων βρίσκεται στα όρη Wasatch της Γιούτα. Στα δυτικά, τα σύνορα με τη Σιέρα Νεβάδα και τα βουνά Cascade. Η έρημος της Μεγάλης Λεκάνης είναι μία από τις τέσσερις μεγάλες ερήμους στις ΗΠΑ, ενώ οι άλλες είναι οι έρημοι Μοχάβε, Τσιουάχαν και Σονόραν. Η διαφορά είναι ότι, σε αντίθεση με άλλες που είναι συμβατικά καυτές ερήμους, η έρημος της Μεγάλης Λεκάνης είναι μια κρύα έρημος. Η ετήσια βροχόπτωση χιονιού στην έρημο είναι λιγότερο από 10 ίντσες του χιονιού, σύμφωνα με την Υπηρεσία Εθνικού Πάρκου των ΗΠΑ (NPS).

Ιστορικός ρόλος

Για χιλιάδες χρόνια, η έρημος της Μεγάλης Λεκάνης ήταν έδρα των ινδιάνων της Ινδιάνας. Σε πιο πρόσφατες εποχές, οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι μορμόνοι και οι παπάδες προβάτων κατέλαβαν επίσης τμήματα των εκτάσεων. Η τέχνη της βράχου βρέθηκε στο σπήλαιο του Άνω Πικτογράφου στην Έρημο της Μεγάλης Λεκάνης, που σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, ζωγράφισαν οι Φρεμόντοι Ινδοί που ζούσαν στην κοιλάδα των Φιδιών από το 1000 έως το 1300 μ.Χ. Έδωσαν ζωγραφικές ζωικές και ανθρώπινες μορφές πάνω τους. Η Μεγάλη Λεκάνη έχει επίσης πολλά παλιά στρατόπεδα εξόρυξης, όπως αυτά κοντά στα οποία έζησε ο ανθρακωρύχος και ο αχυρώνας Absalom Lehman, ο ανακαλύπτης των σπηλαίων Lehman. Σύμφωνα με την κληρονομιά της Μεγάλης Λεκάνης, τα ζώα εισήχθησαν στην κοιλάδα των φιδιών από τον Howard Egan το 1849. Η Μεγάλη Λεκάνη είναι διάσπαρτη με αρχαία αξιοθέατα που χρησιμεύουν ως απόδειξη της ύπαρξης των Παλαιδών Ινδών και του τρόπου ζωής τους. Αυτοί οι λαοί κυνηγούσαν κάποτε ένα τόσο μεγάλο παιχνίδι όπως τα μαμούθ, τα βίσονες, τα καμηλοειδή και άλλοι για αυτούς τους λόγους. Υπάρχουν επίσης αρχαία εργαλεία φρεζαρίσματος που χρονολογούνται από το 9000 π.Χ. έως το 400 μ.Χ. που έχουν ανακαλυφθεί στην περιοχή της Μεγάλης Λεκάνης.

Σύγχρονη Σημασία

Η έρημος της Μεγάλης Λεκάνης φέρνει έσοδα από τον τουρισμό, αντλώντας περίπου 90.000 τουρίστες ετησίως. 50.000 από αυτούς επισκέπτονται τις σπηλιές του Lehman, σύμφωνα με το NPS. Η πεζοπορία σε μονοπάτια, η αλιεία, η ιππασία, οι γραφικές κινήσεις, το κάμπινγκ, το καταπληκτικό θέατρο, το σκι και το χιονοπέδιλα αποτελούν μερικές μόνο από τις υπαίθριες δραστηριότητες που μπορούν να κάνουν οι επισκέπτες στην έρημο. Η έρημος της Μεγάλης Λεκάνης φιλοξενεί επίσης απειλούμενα είδη φυτών greasewood, καθώς και το ενδημικό ποντίκι καγκουρό. Η έρημος έχει επίσης τα βουνά Goshute όπου συμβαίνουν μεταναστεύσεις γερακιών. Στις έξι υποαλπικές λίμνες της Μεγάλης Λεκάνης της Λεκάνης, υπάρχουν ενδημικά είδη γαρίδας άλμης που ζουν εκεί. Αυτές οι ακτές και τα ρηχά λιβάδια ζουν με τη ζωή των πτηνών, καθώς εκατομμύρια μεταναστευτικά πουλιά εξαρτώνται από αυτά για φαγητό και ιερό.

Οικοτόπων και βιοποικιλότητας

Περισσότερα από 800 είδη φυτών βρίσκονται στο κρύο, εύκρατο και ορεινό περιβάλλον της έρημης λεκάνης. Το βούρτσισμα, το αλάτι-θάμνος, η βούρτσα του κουνελιού, η μαύρη βούρτσα, το φασκόμηλο, τα κάκτια, η βούρτσα και το χειμερινό λίπος είναι από τα είδη της χλωρίδας που είναι προσαρμοσμένα να επιβιώσουν σε αυτή την σκληρή και κρύα έρημο. Υπάρχουν επίσης είδη θάμνων που είναι αρωματικά, μη βλάστησης, και που διακλαδώνονται ζωντανά, και πολλά είναι μαλακά ξύλα με αειθαλή φύλλα. Δεδομένου ότι υπάρχουν τμήματα της ερήμου, όπου τα εδάφη είναι ιδιαίτερα αλμυρά, η βούρτσα με αλάτι και η βούρτσα με ιώδιο έχουν φύλλα που εκκρίνουν τα ομόσημα άλατά τους για να εξασφαλίσουν ότι επιβιώνουν. Ο εν λόγω οικότοπος, σύμφωνα με το NPS, έχει το 70% όλων των βοοειδών θηλαστικών ειδών εντός των ορίων του. Αυτά περιλαμβάνουν τους μωράδες του νερού, τους μαρμάρινους κίτρινους, τους κροταλιστές, τους κουνουπιδιούς, τα κουνελάκια, τα κουνέλια Jack, τα πρόβατα Bighorn, τα πακέτα αρουραίων, τους γλύκους, τα κογιότ, τα bobcats, τους ασβούς, τα πυγμαγμένα κουνέλια και την γάτα Ring-tail.

Περιβαλλοντικές απειλές και εδαφικές διαφορές

Η οικολογική ισορροπία στην έρημο της Μεγάλης Λεκάνης έχει διακοπεί από το Bromus tectorum, ένα είδος διεισδυτικής χλόης που εισήχθη στην περιοχή κατά τη δεκαετία του 1800 και του 1900 από τις περιοχές της Ευρασίας και της Μεσογείου. Αυτό το χορτάρι έχει αναλάβει το τοπίο σε πολλά διαφορετικά τμήματα που καλλιεργούν αβοκάντο της ερήμου και έχει επίσης αντικαταστήσει το ρόλο πολλών από τα ιθαγενή είδη γρασιδιού. Στο τέλος του αναπτυσσόμενου κύκλου της, το Bromus tectorum, καθώς και πολλά άλλα άγρια ​​χόρτα, αφήνει πίσω τους πολύ εύφλεκτα ξηρά βότανα, αυξάνοντας τις πιθανότητες εμφάνισης πυρκαγιών στην περιοχή. Το World Wildlife Fund αναφέρει επίσης ότι μόνο το 10% των άθικτων φυσικών οικοτόπων παραμένουν αδιάλειπτα στην έρημο της Μεγάλης Λεκάνης, λόγω μεγάλης βόσκησης και περιήγησης σε εκεί με εμπορικά ανυψωμένα ζώα. Η άρδευση της μηδικής και άλλων καλλιεργούμενων καλλιεργειών έχει επίσης αυξήσει τα επίπεδα αλατότητας στα εδάφη της ερήμου. Η ρύπανση από την εξόρυξη και η ταχεία αστική επέκταση σε ορισμένες περιοχές αποτελούν επίσης απειλές για τη βιοποικιλότητα της Μεγάλης Λεκάνης της Λεκάνης.