Πρόεδροι του Λιβάνου από την Ανεξαρτησία
Ο Λίβανος είναι κοινοβουλευτική δημοκρατική δημοκρατία όπου ο πρωθυπουργός είναι επικεφαλής της κυβέρνησης. Μετά το τέλος της γαλλικής εντολής το 1945, αυτοί οι πρόεδροι βοήθησαν να ηγούνται της Δημοκρατίας του Λιβάνου. Ο Πρόεδρος του Λιβάνου έχει εντολή να ορίσει ή να απελάσει τους Πρωθυπουργούς καθώς και τους Υπουργούς. Ο Πρόεδρος είναι ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων και έχει εξουσίες να διαλύσει το Κοινοβούλιο. Ο Πρόεδρος εκδίδει νόμους, εγκρίνει πρεσβευτές και επικυρώνει διεθνείς συνθήκες.
Πρόεδροι του Λιβάνου από την ανεξαρτησία από τη Γαλλία
Bechara Khoury
Ο Bechara Khoury υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Λιβάνου από τις 24 Οκτωβρίου 1945 έως τις 18 Σεπτεμβρίου 1952. Γεννήθηκε χριστιανός μαρωνίτης στο Rechmaya του Λιβάνου στις 10 Αυγούστου 1890. Ο Khoury σπούδασε νόμος στο Παρίσι. Εργάστηκε ως δικηγόρος πριν φύγει για την Αίγυπτο το 1915 στην αρχή του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Μετά την επιστροφή του στο Λίβανο το 1919, βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της ίδρυσης του Κόμματος Προόδου και εκλέχτηκε στο νομοθετικό σώμα το 1929, 1934 και 1937. Στη συνέχεια υπηρέτησε σε διάφορες υπουργικές θέσεις, την θέση του Πρωθυπουργού, όπως όσο και στη Γερουσία. Ίδρυσε το Συνταγματικό Συγκρότημα το 1932.
Camille Chamoun
Ο Camille Chamoun ήταν ο Πρόεδρος της χώρας από τις 23 Σεπτεμβρίου 1952 μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου 1958. Γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1900 στο Deir el Qamar όταν ο Λίβανος ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Έγινε δικηγόρος μετά από σπουδές στο πανεπιστήμιο St. Joseph. Ο ίδιος ο Μαρωνίτης χριστιανός, ο Chamoun ήταν ενεργός στην ομάδα χριστιανικού Συνταγματικού Συνασπισμού. Αφού οι προεδρικές φιλοδοξίες του είχαν ματαιωθεί από μια νίκη για τον Bechara Khoury στις εκλογές του 1948, ο Chamoun οργάνωσε μια κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Ο Chamoun εξελέγη για να επιτύχει τον Khoury το 1952. Έχει πρωτοπορήσει στις μεταρρυθμίσεις στον τομέα της διοίκησης σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης του Λιβάνου.
Fuad Chehab
Ο Feud Chehab υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Λιβάνου από τις 18 Σεπτεμβρίου 1952 έως τις 22 Σεπτεμβρίου 1952 και πάλι από τις 23 Σεπτεμβρίου 1958 έως τις 22 Σεπτεμβρίου 1964. Γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1902 στην επαρχία Keserwan και υπέστη στρατιωτική εκπαίδευση στη Γαλλία και τη Συρία. Μέχρι το 1945, κατείχε το αξίωμα του διοικητή του Λιβανέζικου Στρατού και αρνήθηκε τη στρατιωτική υποστήριξη του Προέδρου Bechara Khoury, που τον ώθησε να παραιτηθεί ενάντια στην αντιπολίτευση. Υπηρέτησε σε διάφορες υπουργικές θέσεις και πρωθυπουργός το 1952. Ο Chehab διαδέχτηκε τον Chamoun ως Πρόεδρο το 1958 και ανέλαβε μέτρα για την αποκατάσταση της εθνικής ενότητας.
Charles Helou
Ο Charles Helou υπηρέτησε ως πρόεδρος του Λιβάνου από τις 23 Σεπτεμβρίου 1964 έως τις 22 Σεπτεμβρίου 1970. Γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1913 στη Βηρυτό και απέκτησε το πτυχίο νομικής στο πανεπιστήμιο του St Joseph το 1934. Ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις και ήταν μέλος του ομάδα που σχημάτισε το Λιβανέζικο Φάλαγγες, παρόλο που αποσύρθηκε αργότερα. Εκπροσώπησε τον Λίβανο στο Βατικανό ως πρεσβευτή το 1947 και στη συνέχεια υπηρέτησε ως Υπουργός Δικαιοσύνης και Υγείας και Παιδείας.
Άλλοι Πρόεδροι του Λιβάνου
Οι υπόλοιποι πρόεδροι του Λιβάνου είναι: Suleiman Frangieh (1970-1976); Elias Sarkis (1976-1982); Bachir Gemayel (1982). Amine Gemayel (1982-1988); Selim Hoss (1988-1989); Michel Aoun (1988-1990). René Moawad (1989). Selim Hoss (1989). Elias Hrawi (1989-1998); Émile Lahoud (1998-2007); Fouad Siniora (2007-2008) · Michel Suleiman (2008-2014) · Tammam Salam (2014-2016) και Michel Aoun (2016 έως σήμερα).
Πρόεδροι του Λιβάνου από την ανεξαρτησία από τη Γαλλία
| Πρόεδροι της Δημοκρατίας του Λιβάνου | Έναρξη της θητείας | Τέλος περιόδου |
| Bechara Khoury | Τετάρτη, 24 Οκτωβρίου 1945 | Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου 1952 |
| Fuad Chehab | Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου 1952 | Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 1952 |
| Camille Chamoun | Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 1952 | Δευτέρα, 22 Σεπτεμβρίου 1958 |
| Fuad Chehab | Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 1958 | Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 1964 |
| Charles Helou | Τετάρτη, 23 Σεπτεμβρίου 1964 | Τρίτη, 22 Σεπτεμβρίου 1970 |
| Σουλεϊμάν Φραντζέ | Τετάρτη, 23 Σεπτεμβρίου 1970 | Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 1976 |
| Ηλίας Σαρκίς | Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 1976 | Τετάρτη, 22 Σεπτεμβρίου 1982 |
| Bachir Gemayel | Δευτέρα, 23 Αυγούστου 1982 | Τρίτη, 14 Σεπτεμβρίου 1982 |
| Amine Gemayel | Πέμπτη, 23 Σεπτεμβρίου 1982 | Πέμπτη, 22 Σεπτεμβρίου 1988 |
| Σελίμ Χος | Πέμπτη, 22 Σεπτεμβρίου 1988 | Κυριακή, 5 Νοεμβρίου 1989 |
| Michel Aoun | Πέμπτη, 22 Σεπτεμβρίου 1988 | Σάββατο 13 Οκτωβρίου 1990 |
| René Moawad | Κυριακή, 5 Νοεμβρίου 1989 | Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 1989 |
| Σελίμ Χος | Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 1989 | Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 1989 |
| Ηλίας Χέβι | Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 1989 | Τρίτη 24 Νοεμβρίου 1998 |
| Émile Lahoud | Τρίτη 24 Νοεμβρίου 1998 | Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007 |
| Fouad Siniora | Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007 | Κυριακή, 25 Μαΐου 2008 |
| Michel Suleiman | Κυριακή, 25 Μαΐου 2008 | Κυριακή, 25 Μαΐου 2014 |
| Tammam Salam | Κυριακή, 25 Μαΐου 2014 | Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου 2016 |
| Μισέλ Αούν ( Εμπρός ) | Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου 2016 | Επί του παρόντος ο Πρόεδρος του Συμβουλίου |
