Τι είδους κυβέρνηση έχει η Μιανμάρ;

Η κυβέρνηση της Μιανμάρ

Η κυβέρνηση της Μιανμάρ, όπως ορίζεται από το Σύνταγμα του 2008, λειτουργεί ως κοινοβουλευτική δημοκρατία. Σε αυτό το είδος κυβέρνησης, οι επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου είναι υπεύθυνοι για την εφαρμογή των νόμων που ορίζει το Κοινοβούλιο. Το 2008, η Μιανμάρ θέσπισε ένα νέο Σύνταγμα και δημιούργησε μια νέα μορφή κυβέρνησης, η οποία χωρίζεται σε 3 κλάδους: νομοθετικά, εκτελεστικά και δικαστικά . Αυτό το άρθρο εξετάζει προσεχώς την κυβέρνηση της Μιανμάρ.

Ιστορία της κυβέρνησης της Μιανμάρ

Από το 1885 έως το 1948, η Μυανμάρ κυβερνήθηκε ως βρετανική αποικία. Η χώρα αυτή απέκτησε την ελευθερία της μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το 1948, έγινε δημοκρατία και καθιέρωσε το πρώτο μεταποικιακό Σύνταγμα. Το Σύνταγμα αυτό αρνήθηκε τα πολιτικά δικαιώματα σε άτομα από ομάδες εθνοτικών μειονοτήτων. Το 1962, ένα στρατιωτικό πραξικόπημα με επιτυχία ανέτρεψε τη δημοκρατία και δημιούργησε έναν στρατιωτικό σοσιαλιστικό τύπο κυβέρνησης.

Οι ΗΠΑ και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες θέσπισαν οικονομικές κυρώσεις και μποϊκοτάζ εναντίον της στρατιωτικής κυβέρνησης, με αποτέλεσμα το κλείσιμο πολλών δυτικών επιχειρήσεων που βρίσκονται εδώ. Επιπλέον, διάφοροι διεθνείς ΜΚΟ συμμετείχαν στην εκπαίδευση του κοινού για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που πραγματοποίησε η κυβέρνηση, προκαλώντας μεγάλες εταιρείες λιανικής πώλησης να σταματήσουν τη λήψη προϊόντων από τη Βιρμανία.

Απαντώντας σε αυτά τα μποϊκοτάζ και κυρώσεις, η στρατιωτική κυβέρνηση της Βιρμανίας συμφώνησε σε πολιτική μεταρρύθμιση, επιτρέποντας σε διάφορα πολιτικά κόμματα να συμμετάσχουν ως υποψήφιοι στις εκλογές του 2010 και του 2012. Στις 10 Μαΐου 2008, η χώρα αυτή διεξήγαγε τις πρώτες εθνικές εκλογές από το 1990, ψηφίζοντας να εγκρίνει το νέο Σύνταγμα. Οι κοινοβουλευτικές εκλογές του 2010 κέρδισαν το Κόμμα Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης της Ένωσης, με την υποστήριξη του στρατού. Αν και πολλοί πιστεύουν ότι αυτές οι εκλογές ήταν δόλιες. Το 2015, η Εθνική Ένωση για τη Δημοκρατία κέρδισε την πλειοψηφία των ψήφων και για τις δύο βουλές του Κοινοβουλίου, μεταφέροντας τη χώρα μακριά από τον στρατιωτικό κανόνα.

Νομοθετικό Τμήμα

Ο νομοθετικός κλάδος της κυβέρνησης διαιρείται μεταξύ του εθνικού επιπέδου και του τοπικού και περιφερειακού επιπέδου. Σε εθνικό επίπεδο, το νομοθετικό τμήμα ασκείται από τη Συνέλευση της Ένωσης (όπως το Κοινοβούλιο), η οποία χωρίζεται σε δύο σπίτια: τη Βουλή των Εθνικοτήτων και τη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Το Σύνταγμα του 2008 εγγυάται τη στρατιωτική αντιπροσώπευση κατά 25% στη Συνέλευση της Ένωσης. Η Βουλή των Εθνικοτήτων αποτελείται από 224 μέλη. Από αυτά τα άτομα, 168 εκλέγονται από το γενικό πληθυσμό και 56 διορίζονται από το στρατό. Η Βουλή των Αντιπροσώπων απαρτίζεται από 440 μέλη, 330 από τα οποία εκλέγονται από το κοινό και 110 από αυτά είναι εγγυημένα έδρες με στρατιωτικό διορισμό.

Εκτελεστικό σκέλος

Το εκτελεστικό τμήμα είναι επικεφαλής του προέδρου της χώρας. Ο Πρόεδρος βασίζεται στο πολιτικό κόμμα με πλειοψηφική εξουσία στη Συνέλευση της Ένωσης. Επί του παρόντος, το πολιτικό κόμμα είναι η Εθνική Ένωση για τη Δημοκρατία. Ο Πρόεδρος είναι συνταγματικά υπεύθυνος για την εποπτεία του Υπουργικού Συμβουλίου. αν και στην πράξη, το κράτος του συμβούλου κάνει αυτό. Το υπουργικό συμβούλιο απαρτίζεται από τους επικεφαλής διαφόρων υπουργείων, όπως: Οικονομικών και Σχεδιασμού, Βιομηχανίας, Υγείας, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εθνικών Υποθέσεων, Άμυνας και Εκπαίδευσης (για να αναφέρουμε μερικά).

Το εκτελεστικό κλάδο πρέπει να εφαρμόζει τους κανόνες και τους κανονισμούς που ορίζει ο νομοθετικός κλάδος.

Δικαστικό σώμα

Ο δικαστικός κλάδος της Βιρμανίας παραμένει έντονα επηρεασμένος από τους νόμους και τα συστήματα των βρετανικών αποικιών. Το δικαστικό σύστημα εδώ, ωστόσο, δεν εγγυάται στους πολίτες μια δημόσια δίκη και δεν είναι ανεξάρτητος κλάδος κυβέρνησης. Το ανώτατο επίπεδο αυτού του κλάδου είναι το Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο διευθύνεται από έναν επικεφαλής δικαστή και έναν γενικό εισαγγελέα. Η Βιρμανία δεν συμφωνεί να διεξαχθεί υπό τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου.