Τι είναι ο υπερατρισμός;

Ο τουρισμός είναι συχνά ένας σημαντικός οικονομικός τομέας μιας πόλης, μιας περιοχής ή μιας χώρας. Αυτό εξηγείται από τη δημιουργία εσόδων, φόρων, αγαθών και υπηρεσιών και από θέσεις εργασίας που συνδέονται άμεσα με την εισροή επισκεπτών σε έναν συγκεκριμένο τόπο. Οι τουρίστες συχνά επισκέπτονται τοποθεσίες ή μοναδικά χαρακτηριστικά που δεν είναι κοινά αλλού και οι δαπάνες σε τέτοιες περιοχές μπορούν να εισάγουν χρήματα σε κάποτε ξεχασμένες κοινότητες, να βοηθήσουν στη διατήρηση των απειλούμενων με εξαφάνιση ειδών και να οδηγήσουν στην αποκατάσταση ιστοριών που καταρρέουν. Ωστόσο, ο τουρισμός μπορεί επίσης να συνδεθεί με αρνητικές επιπτώσεις, ειδικά σε περιοχές όπου ο αριθμός των τουριστών υπερτερεί των διαθέσιμων εγκαταστάσεων.

Ορισμός του Overtourism

Ο υπερατρισμός μπορεί να περιγραφεί ως μια κατάσταση κατά την οποία πολλοί τουρίστες επισκέπτονται έναν συγκεκριμένο προορισμό. Ωστόσο, οι "πάρα πολλοί" τουρίστες είναι ένας σχετικός όρος που πρέπει να οριστεί στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου προορισμού. Ως εκ τούτου, ο υπερατρισμός εμφανίζεται όταν υπάρχουν περισσότεροι επισκέπτες από ότι οι εγκαταστάσεις ενός προορισμού υποδοχής μπορούν να χειριστούν και όταν η ποιότητα ζωής ή η εμπειρία σε μια περιοχή έχει επιδεινωθεί αισθητά. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών (UNWTO), ο αριθμός των τουριστών που επισκέπτονται άλλες χώρες αναμένεται να αυξηθεί κατά περίπου 3, 3% ετησίως, σε πάνω από 1, 8 δισεκατομμύρια ετήσιες αφίξεις από το 2010 έως το 2030. Με δεδομένες αυτές τις στατιστικές, ο υπερατρισμός είναι αναπόφευκτος σε ορισμένα σημεία, αν και οι παράγοντες που συμβάλλουν ποικίλλουν από τόπο σε τόπο. Οι περισσότερες κυβερνήσεις πιστεύουν ότι μια επιτυχημένη τουριστική χρονιά είναι μια χρονιά στην οποία τα τουριστικά στοιχεία έχουν αυξηθεί. Επιπλέον, δεδομένης της οικονομικής σημασίας του τουρισμού, πολλές κυβερνήσεις ελπίζουν να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερους επισκέπτες παρά να περιορίσουν τον τουρισμό.

Πού υπάρχει υπερατρισμός;

Ο υπερατρισμός γίνεται γρήγορα ένα σοβαρό πρόβλημα σε πολλούς δημοφιλείς προορισμούς σε όλο τον κόσμο. Τέτοιες περιοχές που αντιμετωπίζουν υπερατλαντική συμπεριφορά είναι η Βαρκελώνη (Ισπανία), η Βενετία (Ιταλία), το Άμστερνταμ (Ολλανδία), το Κιότο (Ιαπωνία) και η Νέα Υόρκη (ΗΠΑ). Το 2010, μόνο 500.000 τουρίστες επισκέφθηκαν την Ισλανδία, αλλά τώρα περισσότερα από 2 εκατομμύρια επισκέπτονται τη χώρα ετησίως. Το Άμστερνταμ είναι μια μικρή πόλη, με πληθυσμό περίπου ενός εκατομμυρίου κατοίκων, αλλά δέχεται περίπου 15 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως. Το Ντουμπρόβνικ (Κροατία) αναγκάστηκε να περιορίσει τον αριθμό των ημερήσιων επισκεπτών στην πόλη στις 4.000. Άλλες πόλεις που πάσχουν από υπερατρισμός περιλαμβάνουν το Παρίσι (Γαλλία), την Κοπεγχάγη (Δανία) και το Βερολίνο (Γερμανία).

Επιπτώσεις του υπερχριστισμού

Τα πιθανά οφέλη του τουρισμού είναι σαφή. Ωστόσο, οι αρνητικές περιβαλλοντικές και κοινωνικο-πολιτισμικές επιπτώσεις του τουρισμού γίνονται όλο και πιο εμφανείς και έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη του όρου "overtourism". Ορισμένα σημάδια υπεραρκείας περιλαμβάνουν αυξημένη κίνηση και συμφόρηση, σημαντική υπερπληθυσμό σε ορόσημα ή χώρους και υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Ο υπερατρισμός μπορεί επίσης να υποτιμήσει τους πολιτιστικούς θησαυρούς ή τα φυσικά θαύματα ενός τόπου, καθώς και να οδηγήσει στην εκτόπιση του τοπικού πληθυσμού.

Πιθανές λύσεις;

Ο υπεύθυνος τουρισμός είναι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης του υπερατρισμού. Οι τουρίστες μπορούν να επιλέξουν να επισκεφθούν ορισμένα μέρη κατά τη διάρκεια της εποχής εκτός αιχμής ή να επισκεφθούν εναλλακτικούς προορισμούς και πόλεις κατά τη διάρκεια της αιχμής. Ωστόσο, οι τουρίστες που βρίσκονται σε πολυσύχναστους χώρους πρέπει να διασφαλίζουν ότι η συμπεριφορά τους δεν επηρεάζει αρνητικά την περιοχή. Οι επισκέπτες μπορούν επίσης να υποστηρίξουν τις βιώσιμες τουριστικές προσπάθειες του προορισμού, όπως η εκμάθηση τοπικών πολιτιστικών πρακτικών.