Χώρες που εξαρτώνται περισσότερο από άλλους για φαγητό

Η επισιτιστική ασφάλεια ήταν, και εξακολουθεί να είναι, ένα σημαντικό ζήτημα, τόσο για τις πλούσιες όσο και για τις φτωχές χώρες σε όλο τον κόσμο. Αυτό δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη για τον συνεχώς αυξανόμενο πληθωρισμό της ζήτησης τροφίμων που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό από έναν συνεχώς αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν για οκτώ συνεχόμενους μήνες το 2011, γεγονός που καθιστά την κατάσταση της παγκόσμιας αγοράς τροφίμων πιο απρόβλεπτη από ποτέ. Αυτές οι αυξήσεις μπορεί να ήταν ωφέλιμες για ορισμένες χώρες, ιδίως εκείνες που ήταν οι κορυφαίοι εξαγωγείς. Για τον υπόλοιπο κόσμο, όμως, ένα τέτοιο φαινόμενο σήμαινε πραγματικό πρόβλημα, όπως οι οικονομικές κρίσεις, οι σοβαρές κοινωνικές αναταραχές και ακόμη και η παρακμή των εξουσιών ορισμένων κυβερνήσεων.

1 στα 6 άτομα στο Word Βασιστείτε στις εισαγωγές για να τα τροφοδοτήσετε σήμερα

Ο συνεχιζόμενος πληθυσμός ή / και η αύξηση του εισοδήματος έχουν ωθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, τη Γερμανία, την Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο στον κατάλογο των χωρών που εισάγουν τα περισσότερα τρόφιμα. Σύμφωνα με την Τυποποιημένη Διεθνή Ταξινόμηση Εμπορίου ή το SITC, τα τρόφιμα είναι τα εμπορεύματα που υπάγονται στα τμήματα 0, 1 και 4 καθώς και στη διαίρεση 22. Το τμήμα 0 αποτελείται από τρόφιμα και ζώντα ζώα, τμήμα 1 ποτών και καπνού και τμήμα 4 της φυτικά και ζωικά λίπη και έλαια. Η διαίρεση 22, από την άλλη πλευρά, περιλαμβάνει τους πυρήνες του πετρελαίου, τους καρπούς πετρελαίου και τους ελαιούχους σπόρους.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, εισάγουν συνολικά προϊόντα τροφίμων και τροφίμων αξίας 133 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ακολουθούμενη από την Κίνα στα 105, 26 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, τη Γερμανία στα 98, 90 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, την Ιαπωνία στα 68, 86 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, 66, 54 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, 64, 38 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, 62, 29 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, 51, 34 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, το Βέλγιο 40, 87 δισεκατομμύρια δολάρια και η Ρωσική Ομοσπονδία 38, 60 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.

Ωστόσο, η εισαγωγή υψηλής ποσότητας τροφίμων δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μια χώρα είναι επισφαλή για τρόφιμα. Στην πραγματικότητα, πολλές από τις μεγαλύτερες χώρες εισαγωγής τροφίμων παγκοσμίως είναι επίσης μεταξύ των πλουσιότερων παγκοσμίως. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των χωρών που εισάγουν τα περισσότερα τρόφιμα στον κόσμο έχουν τη δυνατότητα να γίνουν απολύτως επαρκείς για τα τρόφιμα εάν το κάνουν. Στις περιπτώσεις αυτές, όπου η επισιτιστική ανασφάλεια δεν προκαλεί ανησυχίες, τα τρόφιμα εισάγονται για να δημιουργήσουν μεγαλύτερη ποικιλία για τον καταναλωτή, όχι για να αποτρέψουν την πείνα στον πληθυσμό. Η εισαγωγή μεγάλου ποσού τροφίμων δεν σημαίνει ότι μια χώρα είναι επισφαλή για τρόφιμα.

Ποιες χώρες του κόσμου είναι αναποτελεσματικές;

Όταν τα τρόφιμα εισάγονται από την ανάγκη για τροφή, οι χώρες εξαρτώνται από εξωτερικές πηγές ως τρόπος διατροφής των πληθυσμών τους. Αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει επισιτιστική ανασφάλεια. Επί του παρόντος, υπάρχουν τουλάχιστον 34 χώρες που δεν μπορούν να παράγουν τα δικά τους τρόφιμα λόγω περιορισμού των υδάτων και της γης, γεγονός που αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού που πρέπει να βασίζεται σε εισαγόμενα τρόφιμα για να αποφύγει την πείνα. Αυτές οι χώρες παρατίθενται παρακάτω.

Οι χώρες καθίστανται περισσότερο επισφαλείς;

Μέχρι το 2050, περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού αναμένεται να βασίζεται σε τρόφιμα που προέρχονται από άλλες χώρες. Μια περιεκτική μελέτη που διεξήχθη από τον Marianela Fader του Ινστιτούτου για την Έρευνα για τις Επιπτώσεις στο Κλίμα του Πότσνταμ δείχνει ότι οι πιέσεις του πληθυσμού θα ωθήσουν πολλά έθνη να μεγιστοποιήσουν την εγχώρια παραγωγική ικανότητα παραγωγής τροφίμων ως ύψιστη προτεραιότητα. Το συμπέρασμα αυτό έγινε αφού η ερευνητική ομάδα είχε υπολογίσει την αυξανόμενη ικανότητα κάθε χώρας να το κάνει και διαφοροποίησε τις αντίστοιχες παραγωγικές της ικανότητες με τις τρέχουσες και τις μελλοντικές ανάγκες τους σε τρόφιμα. Το μοντέλο της ομάδας χρησιμοποίησε τις κατηγορίες εδάφους, τις πληροφορίες για το κλίμα και τα μοντέλα αξιοποίησης της γης για κάθε χώρα, τα οποία στη συνέχεια μεταφράστηκαν σε αποδόσεις για πολλά είδη καλλιεργειών. Χρησιμοποιώντας τις διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τους αντίστοιχους πληθυσμούς και τις ποσότητες νερού και τροφής κάθε έθνους, η ομάδα ήταν σε θέση να αξιολογήσει προσεκτικά το ποσοστό των τροφίμων που θα απαιτούσε η κάθε χώρα να παράγει μόνοι της στο μέλλον.

Σημαντικά ζητήματα σχετικά με την επισιτιστική ασφάλεια θα συνεχίσουν να προβληματίζουν τον κόσμο τα επόμενα χρόνια, εάν η προαναφερθείσα μελέτη παίζει ως μια ακριβής προβολή. Ένας τρόπος για την καταπολέμηση αυτής της ανησυχίας είναι για κάθε χώρα, πλούσια ή φτωχή, να εστιάσει τους πόρους της στη βελτίωση της γεωργικής παραγωγικότητας, η οποία μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανακούφιση των ελλείψεων τροφίμων. Μια άλλη πιθανή λύση είναι οι τροποποιήσεις διατροφής που αποσκοπούν στην κατανάλωση καλλιεργειών που παράγονται ήδη τοπικά, παρόλο που θα πρέπει να διεξαχθούν περαιτέρω μελέτες για να καθοριστεί η βιωσιμότητα αυτής της επιλογής.

Χώρες που δεν είναι σε θέση να παράγουν το δικό τους φαγητό

Τάξη	Χώρες χωρίς επαρκή προσφορά τροφίμων
1	Αφγανιστάν
2	Μπουρκίνα Φάσο
3	Μπουρούντι
4	Καμερούν
5	Δημοκρατία Κεντρικής Αφρικής
6	Τσαντ
7	Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό
8	Τζιμπουτί
9	Ερυθραία
10	Αιθιοπία
11	Γκινέα
12	Ιράκ
13	Κενύα
14	Λεσότο
15	Λιβερία
16	Μαδαγασκάρη
17	Μαλάουι
18	Μάλι
19	Μαυριτανία
20	Μοζαμβίκη
21	Μυανμάρ
22	Νεπάλ
23	Νίγηρα
24	Βόρεια Κορέα
25	Δημοκρατία του Κονγκό
26	Σιέρρα Λεόνε
27	Σομαλία
28	Νότιο Σουδάν
29	Σουδάν
30	Σουαζιλάνδη
31	Συρία
32	Ουγκάντα
33	Γέμενη
34	Ζιμπάμπουε