Πρόεδροι της Δημοκρατίας της Φινλανδίας

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Φινλανδίας θεωρείται ο αρχηγός του κράτους και έχει κοινές εκτελεστικές εξουσίες με το Συμβούλιο της Πολιτείας. Το γραφείο αυτό υπήρχε από το 1919, όταν δημιουργήθηκε από το νόμο περί Συντάγματος. Από το 1994, το άτομο σε αυτή τη θέση εκλέγεται με άμεση λαϊκή ψήφο και υπηρετεί 6ετή θητεία. Ο χρόνος σε αυτό το γραφείο περιορίζεται σε δύο διαδοχικούς όρους. Η Φινλανδία διέθετε 12 προέδρους από την ίδρυση αυτής της θέσης. Αυτό το άρθρο εξετάζει μερικούς από τους προέδρους του.

Πρόεδροι της Δημοκρατίας της Φινλανδίας

Kaarlo Juho Ståhlberg

Ο πρώτος Πρόεδρος της Φινλανδίας ήταν ο Kaarlo Juho Ståhlberg από το 1919 μέχρι το 1925. Πριν από την θητεία του ως Προέδρου ήταν Πρόεδρος του Κοινοβουλίου από το 1914 έως το 1917 και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του Συντάγματος της χώρας. Εκλέχτηκε από το Κοινοβούλιο επειδή εκείνη την εποχή η χώρα ήταν υπό στρατιωτικό νόμο και μεταφέρθηκε στο συνταγματικό δίκαιο. Λόγω αυτής της πρόσφατα εξελισσόμενης κυβέρνησης και της αναταραχής της, ο Ståhlberg διόρισε 8 διαφορετικές κυβερνήσεις κατά τη διάρκεια της 6ετούς θητείας του. Μνημονεύεται για τις μετριοπαθείς θέσεις του σε κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα. Ενώ ο Πρόεδρος ενέκρινε διάφορους νόμους, μεταξύ άλλων: δίνοντας στα συνδικάτα την εξουσία να διαπραγματεύονται συμβάσεις εργασίας, βελτιώνοντας τη δημόσια φροντίδα για όσους ζουν σε συνθήκες φτώχειας, ανακατανέμοντας την ιδιοκτησία της γης από τους πλούσιους στους άστεγους.

Μάρτι Αχτισάαρι

Ο Μάρτι Αχτισάαρι ήταν ο 10ος πρόεδρος της Φινλανδίας και υπηρετούσε μεταξύ 1994 και 2000. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος που εκλέχτηκε με άμεση λαϊκή ψηφοφορία και ανέλαβε καθήκοντα ως σοσιαλδημοκράτης κατά τη διάρκεια οικονομικής ύφεσης. Συναντήθηκε με τριβές με την κυβέρνηση του Κεντρικού Κόμματος λόγω των θέσεων του για την εξωτερική πολιτική και την ανεργία στο εσωτερικό. Είναι γνωστός για τη διεξαγωγή της εκστρατείας υπόσχεσής του να επισκέπτεται κάθε επαρχία της χώρας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, η Φινλανδία προσχώρησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και ο Αχτισάαρι βοήθησε να διαπραγματευτεί τον τερματισμό του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο. Ο ίδιος επέλεξε να μην επανεκλεγεί το 2000 λόγω της αντιπολίτευσης στο κόμμα του. Μετά την προεδρία του, το Φινλανδικό Σύνταγμα του 2000 περιόρισε τις προεδρικές εξουσίες.

Tarja Halonen

Ο 11ος Πρόεδρος της Φινλανδίας ήταν η Tarja Halonen. Εξυπηρέτησε δύο θητείες μεταξύ 2000 και 2012. Εκτός από το γεγονός ότι είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της χώρας, είναι επίσης γνωστή για την εργασία της σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας της, ο Halonen απολάμβανε μεγάλη δημοτικότητα, παρά τις συγκρούσεις με την κυβέρνηση. Αμφισβήτησε ανοιχτά τη χρήση ναρκών ξηράς και την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Υποστηρίζει τη συμμετοχή της Κεντρικής Οργάνωσης των Συντεχνιών της Φινλανδίας (SAK) στην πολιτική. Στην αρχή της δεύτερης θητείας της, απέρριψε την υποψηφιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας για το Υπουργείο Εσωτερικών, σε αντίθεση με την 50ετή παράδοση. Στο τέλος της δεύτερης θητείας της, ένας πρόεδρος δύο από τις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας επέκρινε τόσο την προεδρία της όσο και την οικονομική της πολιτική.

Άλλοι Πρόεδροι της Δημοκρατίας της Φινλανδίας μπορούν να δουν στο παρακάτω διάγραμμα.

Καθήκοντα και εξουσίες του Προέδρου

Πριν από το 2000, οι προεδρικές εξουσίες υπερέβαιναν εκείνη του πρωθυπουργού. Οι τροποποιήσεις στο Σύνταγμα άλλαξαν, όμως, και σήμερα, ο Πρόεδρος συμμερίζεται την ίδια εκτελεστική εξουσία με τον Πρωθυπουργό. Ορισμένα από τα καθήκοντα του Προέδρου περιλαμβάνουν: τον διορισμό και την εκλογή υπουργών, τη θέσπιση διεθνών συμφωνιών που δεν επηρεάζουν την εσωτερική νομοθεσία, την υπογραφή ή την άσκηση βέτο σε όλες τις πράξεις που εγκρίθηκαν από το Κοινοβούλιο και την άσκηση εντολής αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων.

Πρόεδροι της Φινλανδίας	Διάρκεια στο γραφείο
Kaarlo Juho Ståhlberg	1919-1925
Lauri Kristian Relander	1925-1931
Pehr Evind Svinhufvud	1931-1937
Kyösti Kallio	1937-1940
Ρίστο Ρίτι	1940-1944
Ο Carl Gustaf Emil Mannerheim	1944-1946
Juho Kusti Paasikivi	1946-1956
Ουρόκο Κεκόνεν	1956-1982
Μανούνο Κοϊβίστο	1982-1994
Μάρτι Αχτισάαρι	1994-2000
Tarja Halonen	2000-2012
Σαούλι Νιινίστο ( Εμπρός )	2012-Παρούσα