Πώς σχηματίστηκαν τα νησιά στις Φιλιππίνες;

Ορισμένες χώρες του κόσμου είναι αρχιπέλαγος, αποτελούμενο από χιλιάδες νησιά. Μια τέτοια χώρα είναι οι Φιλιππίνες που αποτελείται από πάνω από 7.000 νησιά. Η χώρα βρίσκεται κατά μήκος της ειρηνικής ζώνης πυρκαγιάς, μια ενεργή ηφαιστειακή ζώνη. Η κίνηση των τεκτονικών πλακών και των ηφαιστειακών εκρήξεων συνέβαλε για εκατομμύρια χρόνια στο σχηματισμό των νησιών των Φιλιππίνων.

Νησιά των Φιλιππίνων

Η μεγάλη πλειοψηφία των νησιών που απαρτίζουν τις Φιλιππίνες είναι μικρού μεγέθους και 11 από τα μεγαλύτερα νησιά αντιπροσωπεύουν πάνω από το 90% της συνολικής έκτασης της χώρας. Τα δύο μεγαλύτερα νησιά, Luzon και Mindanao, καλύπτουν μια συνολική έκταση που ισοδυναμεί με πάνω από το 50% της έκτασης της χώρας. Μόνο το Luzon καταλαμβάνει έκταση 40.541 τετραγωνικά μίλια ενώ το Mindanao καλύπτει έκταση 36.680 τετραγωνικά μίλια. Οι Φιλιππίνες βρίσκονται περίπου 500 μίλια από την ηπειρωτική Ασία και έτσι έχουν πολυάριθμα μοναδικά γεωγραφικά, γεωλογικά και ιστορικά χαρακτηριστικά.

Τεκτονικές πλάκες

Για να κατανοήσουμε πώς σχηματίστηκαν τα νησιά, είναι σημαντικό πρώτα να μάθουμε για την τεκτονική πλάκας. Οι τεκτονικές πλάκες είναι οι διαιρέσεις των φλοιών της γης που βρίσκονται σε συνεχή κίνηση. Η κίνηση αυτών των πλακών καθίσταται δυνατή με την ανάδευση του μάγματος (τετηγμένου βράχου) που βρίσκεται κάτω από την κρούστα. Οι πλάκες ταξινομούνται σε δύο κατηγορίες με βάση το μέγεθος. μεγάλες πλάκες και μικρές πλάκες. Ο πλανήτης αποτελείται από επτά μεγάλες πλάκες και πολλές άλλες μικρές πλάκες. Μερικές φορές μια πλάκα θα συγκρουστεί με μια άλλη, το αποτέλεσμα της οποίας είναι ότι η βαρύτερη πλάκα θα κινηθεί κάτω από το αναπτήρα σε αυτό που είναι γνωστό ως υποβιβασμό των πλακών. Η διαδικασία αναγκάζει το υποκείμενο μάγμα στο φλοιό από εκεί που εμφανίζεται σε βίαιες εκρήξεις. Όταν η υποβάθμιση και οι προκύπτουσες εκρήξεις συμβαίνουν στα βυθισμένα τμήματα της κρούστας σε μια εκτεταμένη περίοδο γεωλογικού χρόνου, οδηγεί στον σχηματισμό των τόξων των νησιών.

Το Ίδρυμα του Αρχιπελάγους

Η παρουσία ηφαιστειακής δραστηριότητας σε όλη τη χώρα προσφέρει μια αναλαμπή της βίαιης ηφαιστειακής προέλευσης της χώρας που βρίσκεται κατά μήκος του Ειρηνικού δακτυλίου της φωτιάς. Ορισμένα από τα εξέχοντα ηφαιστειακά χαρακτηριστικά που συναντάμε στη χώρα περιλαμβάνουν το υψηλότερο βουνό του έθνους, το όρος Pinatubo, το οποίο θυμάται για τη βίαιη έκρηξη του το 1991. Η διαμόρφωση των νησιών αφορούσε κινήσεις τριών πλακών που συγκλίνουν στην περιοχή, δύο από τις οποίες μεγάλες πλάκες (οι ινδοαυστραλιανές και ευρασιατικές πλάκες) και μια μικρή πινακίδα (η φιλέτα της Φιλιππίνων). Η ευρασιατική πλάκα αποτελείται από τις ηπείρους της Ασίας και της Ευρώπης και εκτείνεται στους γύρω ωκεανούς και θάλασσες ενώ η ινδοαυστραλιανή πλάκα αποτελείται από την ινδική υποήπειρο και την ήπειρο της Αυστραλίας. Η Φιλιππίνων Sea Plate είναι η μικρή πλάκα στην οποία βρίσκονται τα νησιά της Ταϊβάν, της Ινδονησίας και των Φιλιππίνων.

Δημιουργία του Αρχιπελάγους

Πολλά από τα χιλιάδες νησιά που απαρτίζουν τις Φιλιππίνες ταξινομούνται ως νησιωτικά τόξα τα οποία σχηματίστηκαν ως αποτέλεσμα της υποβιβασμού μετά τη σύγκρουση των τριών πλακών (η Ευρασιατική πλάκα, η Φιλιππίνων Θάλασσα και η Ινδο-Αυστραλιανή πλάκα). Ο σχηματισμός των αρχικών τόξων του νησιού πιστεύεται ότι συνέβη πριν από εκατομμύρια χρόνια στο νότιο τμήμα της Φιλιππίνων Θάλασσας. Τα αρχικά τόξα του νησιού πιστεύεται ότι αργότερα συγκρούστηκαν με το Sundaland σχηματίζοντας μια σειρά από άλλα νησιά στο αρχιπέλαγος.