Γιατί τα αστέρια σκίζουν;

Τα αστέρια αναβοσβήνουν και ανάβουν στον ουρανό το βράδυ. Η αναβοσβήνιση των αστεριών ανέκαθεν γοητεύει την ανθρωπότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα αστέρια αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ουράνιου συστήματος, του οποίου άλλα συστατικά περιλαμβάνουν πλανήτες και άλλα ουράνια σώματα όπως αστεροειδείς. Αυτά τα σώματα που αποτελούν τον γαλαξία έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά εμφάνισης και εμφάνισης. Υπό το πρίσμα αυτό, τα αστέρια αναβοσβήνουν ενώ οι πλανήτες δεν το κάνουν. Αυτό το συναρπαστικό φαινόμενο είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο απολαμβάνουν την εξέταση των αστεριών και μπορούν να εξηγηθούν μέσω της κατανόησης της φύσης του φωτός που παράγεται από τα αστέρια σε σύγκριση με εκείνη των πλανητών.

Γιατί τα αστέρια σκίζουν;

Τα αστέρια φαίνεται να αναβοσβήνουν επειδή είναι πολύ μακριά από τη γη. Η εξαιρετικά μεγάλη απόσταση μεταξύ των αστεριών σημαίνει ότι ακόμη και με πιο εξελιγμένα τηλεσκόπια που έχουν αναπτυχθεί για να έχουν μια καλύτερη ματιά στα αστέρια, δεν είναι τίποτα περισσότερο από σημεία στον ουρανό. Η ατμόσφαιρα της Γης τείνει να παραμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα ουράνια σώματα, συμπεριλαμβανομένων των αστεριών. Το φως που παράγεται από τα αστέρια πρέπει να διαπεράσει την ατμόσφαιρά μας για να δούμε τα αστέρια και αυτό είναι όπου τα ρεύματα φωτός επηρεάζονται από τα διαφορετικά χαρακτηριστικά των διαφόρων στρωμάτων της ατμόσφαιρας. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και με ένα σούπερ τηλεσκόπιο τα αποτελέσματα της θερμοκρασίας και της πυκνότητας της ατμόσφαιρας της γης θα διαθλάσουν το φως και θα κάνουν τα αστέρια να λυγίζουν.

Γιατί δεν πλανεύουν οι πλανήτες;

Οι πλανήτες δεν φαίνεται να αναβοσβήνουν για τον ίδιο λόγο που τα αστέρια αναβοσβήνουν, την απόσταση τους από τη γη. Οι πλανήτες είναι πολύ πιο κοντά στη γη, και αντίθετα από τα αστέρια που μοιάζουν με σημεία, οι πλανήτες εμφανίζονται ως σχήματα δίσκων. Μέσω ενός τηλεσκοπίου, το σχήμα είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν πλανήτη και ένα αστέρι. Ωστόσο, και οι δύο εκπέμπουν φως που διέρχεται από την ατμόσφαιρα της γης, ενώ μόνο τα αστέρια αναβοσβήνουν. Αυτό το αξιοσημείωτο γεγονός έγκειται στη φύση του πλανήτη, το φως από τη μία πλευρά του "δίσκου" μπορεί να πάρει μία γωνία κατεύθυνσης, ενώ το φως από την άλλη πλευρά πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Το φως και από τις δύο πλευρές τείνει να εξουδετερώνει ο ένας τον άλλο προκαλώντας ένα πιο σταθερό φως.

Αν είχαμε την ευκαιρία να δούμε τόσο τα φυτά όσο και τα αστέρια από το εξωτερικό διάστημα, θα μπορούσαν να παράγουν σταθερά ρεύματα φωτός, καθώς δεν θα έπρεπε να περάσουν από οποιαδήποτε ατμόσφαιρα. Αυτό είναι στενά συνδεδεμένο με περιπτώσεις όπου οι πλανήτες έχουν δει να αναβοσβήνουν σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις. Οι περιπτώσεις πλανητών που εμφανίζονται να αναβοσβήνουν συμβαίνουν όταν φαίνονται χαμηλές στον ουρανό, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η όρασή μας πρέπει να βλέπουμε τον πλανήτη μέσα από ένα μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας από ό, τι θα κάναμε αν το δούμε από ένα εναέριο σημείο.