Οι φτωχότερες χώρες στη Νότια Αμερική

Η ήπειρος της Νότιας Αμερικής γνώρισε αξιοσημείωτη οικονομική ανάπτυξη από τις αρχές του 20ου αιώνα. Οι περισσότερες από τις οικονομίες της περιοχής αυτής συγκαταλέγονται στις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες του κόσμου. Ωστόσο, παρά την ανάπτυξη, οι περισσότερες χώρες εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικά ποσοστά ανεργίας και φτώχειας. Οι ασθενέστερες οικονομίες στην ήπειρο με βάση το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ αναφέρονται παρακάτω:

1. Βολιβία

Η Βολιβία είναι η φτωχότερη χώρα στη Νότια Αμερική όσον αφορά το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ. Το κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα ήταν $ 7.190 το 2016 σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Το έθνος βρίσκεται στο δυτικό-κεντρικό τμήμα της ηπείρου. Η Santa Cruz de la Sierra είναι το οικονομικό και οικονομικό κέντρο της Βολιβίας. Η ηπειρωτική γεωγραφία της χώρας το θέτει σε οικονομικό μειονέκτημα. Ο Δείκτης Οικονομικής Ελευθερίας του 2010 αξιολόγησε τη χώρα ως μια «καταπιεσμένη» οικονομία. Η οικονομία της Βολιβίας έπληξε σημαντικά τη δεκαετία του 1980 όταν μειώθηκαν οι τιμές του κασσίτερου, αποδυναμώνοντας την οικονομία, δεδομένου ότι η εξόρυξη κασσίτερου αποτέλεσε σημαντική πηγή εισοδήματος στη χώρα. Πρόσφατα, ωστόσο, η οικονομία αναπήδησε και αντιμετωπίζει μια περίοδο ανάπτυξης. Οι υγιείς οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση της Βολιβίας ενθάρρυναν την ανάπτυξη αυτή.

2. Γουιάνα

Η οικονομία της Γουιάνας είναι η δεύτερη πιο αδύναμη στην ήπειρο. Έχει κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ 7.919 δολάρια το 2016. Η χώρα βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της ηπειρωτικής Νότιας Αμερικής, αλλά συχνά αναφέρεται ως χώρα της Καραϊβικής λόγω των στενών πολιτιστικών, πολιτικών και ιστορικών δεσμών της με την περιοχή της Καραϊβικής. Η καλλιέργεια, η εξόρυξη και η αλιεία αποτελούν τις κύριες οικονομικές δραστηριότητες στη χώρα. Η οικονομία της χώρας πάσχει από έλλειψη ειδικευμένου εργατικού δυναμικού και επαρκούς υποδομής. Ένα σημαντικό ποσό εξωτερικού χρέους, ζητήματα στις βιομηχανίες ζάχαρης και βωξίτη και οι χαμηλές τιμές των κυριότερων βασικών προϊόντων που παράγονται στη χώρα προστέθηκαν στην οικονομική επιβράδυνση της Γουιάνας. Ωστόσο, από το 1999, η οικονομία της Γουιάνας έχει ανακάμψει ελαφρώς και τώρα διαθέτει ένα καλύτερο περιβάλλον για τις επιχειρήσεις και τις επενδύσεις.

3. Παραγουάη

Η Παραγουάη είναι η τρίτη φτωχότερη χώρα στη Νότια Αμερική. Το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ ανέρχεται σε 9.353 δολάρια το 2016. Είναι επίσης μια μεσόγειος χώρα όπως η Βολιβία και, ως εκ τούτου, στερείται των οικονομικών οφελών που συνδέονται με την εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα. Αυτή η κεντρική χώρα εξαπλώνεται σε κάθε μια από τις όχθες του βορρά προς νότο που ρέει στον ποταμό Παραγουάης. Παρά το γεγονός ότι έχει ένα από τα χαμηλότερα κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ στην ήπειρο, η Παραγουάη είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία. Η οικονομία έχει πολύ χαμηλό ρυθμό πληθωρισμού και έχει πρόσβαση σε καθαρές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η χώρα γνώρισε μέση οικονομική ανάπτυξη 7, 2% ετησίως μεταξύ 1970 και 2013, καθιστώντας τις ηπείρους με ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία.

4. Ισημερινός

Βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της Νότιας Αμερικής, ο Ισημερινός έχει το τέταρτο χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην ηπειρωτική χώρα με $ 11.036. Η μεσαίου εισοδήματος, αναπτυσσόμενη οικονομία της χώρας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αγροτικά προϊόντα και πετρέλαιο για την επιβίωσή της. Το ΑΕγχΠ της χώρας παρουσίασε μέση ετήσια αύξηση 4, 3% μεταξύ 2007 και 2012. Τα ποσοστά ανεργίας μειώθηκαν επίσης σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Το 2001, το ποσοστό ακραίας φτώχειας ήταν 40%, αλλά μειώθηκε σε 17, 4% έως το 2011.

5. Περού

Το Περού είχε το πέμπτο χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ το 2016 στα 13.018 δολάρια. Πρόκειται για μια ανώτερη μεσαίου εισοδήματος χώρα με μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες του κόσμου. Παρόλο που εξακολουθεί να έχει ένα από τα χαμηλότερα κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ στην ήπειρο, η περουβιανή οικονομία έχει HDI 0, 74 που υπερβαίνει το μέσο όρο στην περιοχή. Η οικονομία της χώρας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές. Η αυτοδυναμία και η πιο ομοιόμορφη κατανομή του εισοδήματος ενθαρρύνονται στη χώρα. Από το 2015, το 9% του περουβιανού πληθυσμού ζει σε ακραία φτώχεια. Το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε σταθερά τα τελευταία χρόνια.